Lood(II)acetaat

Loodacetaat
Structuurformule en molecuulmodel
Lood(II)acetaatkristallen
Lood(II)acetaatkristallen
Algemeen
Molecuul­formule Pb(C2H3O2)2
IUPAC-naam lood(II)ethanoaat
Andere namen loodsuiker
Molmassa 379,34 g/mol
CAS-nummer 6080-56-4
Wikidata Q422837
Beschrijving Kleurloze tot witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Schadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H360Df - H373 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P260 - P280 - P308+P313
Opslag in een afgesloten container
MAC-waarde 0,1 mg/m³
LD50 (muizen) (oraal) 400 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur kleurloos-wit
Dichtheid 2,55 g/cm³
Smeltpunt 75 °C
Goed oplosbaar in water, methanol
Brekingsindex (trihydraat) 1,567 
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur monoklien
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos -960,9 kJ/mol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Lood(II)acetaat (ook loodsuiker of saccharum saturni genoemd) is een wateroplosbaar organisch loodzout. Lood(II)acetaat kan ontstaan als lood(II)oxide in aanraking komt met azijnzuur. Bij de Romeinen was het bekend dat wijn, die destijds aanzienlijke hoeveelheden azijnzuur kon bevatten omdat de alcohol deels was geoxideerd, in loden bekers minder zuur werd en dat het ontstane lood(II)acetaat zoet van smaak was. Het werd dan ook gebruikt om wijn zoeter te maken. Loodverbindingen zijn echter giftig en dus niet geschikt voor consumptie. Loodacetaat wordt ook wel duivelssuiker genoemd.

Synthese

Lood(II)acetaat kan bereid worden door lood(II)oxide te behandelen met azijnzuur:

Toepassingen

Filtreerpapier dat gedoopt is in een oplossing van lood(II)acetaat, loodacetaatpapier, wordt gebruikt als kwalitatieve test op de aanwezigheid van waterstofsulfide. Vochtig wit loodacetaatpapier zal bij aanwezigheid van een sulfide zwart verkleuren door vorming van lood(II)sulfide.

Lood(II)acetaat is een onderdeel van de Lindlar-katalysator.

Zie ook