Lood(II)oxide

Lood(II)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Lood(II)oxide
Lood(II)oxide
Algemeen
Molecuul­formule PbO
Molmassa 223,19 g/mol
CAS-nummer 1317-36-8
Wikidata Q407879
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H332 - H351 - H360Df - H362 - H372 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P260 - P263 - P280 - P301+P312+P330 - P308+P313
EG-Index-nummer 082-001-00-6
VN-nummer 3288
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur witgeel
Dichtheid 9,5 g/cm³
Smeltpunt 886 °C
Kookpunt 1477 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Lood(II)oxide (PbO) (ook: loodglit of goudglit) is een wit kristallijn oxide van lood dat voorkomt als het mineraal litharge. Een ander oxide van lood is loodmenie (Pb3O4) dat uit 2- en 4-waardig lood bestaat. Zoals alle loodverbindingen zijn loodoxiden zeer giftig.

Toepassingen

De stof wordt gebruikt bij de vulkanisatie van rubber. Verder is het van oudsher een belangrijk bestanddeel van kristalglas. Tegenwoordig[(sinds) wanneer?] worden ook andere toevoegingen hiervoor toegepast.