Het Lidmaatschap van de Verenigde Naties staat open voor alle andere vredelievende staten die de in dit Handvest vervatte verplichtingen aanvaarden en die, naar het oordeel van de Organisatie, in staat en bereid zijn deze verplichtingen na te komen.
De toelating van zulk een staat tot het lidmaatschap van de Verenigde Naties geschiedt bij besluit van de Algemene Vergadering op aanbeveling van de Veiligheidsraad.
In principe kunnen alleen staten lid worden die als soeverein erkend worden door de huidige leden (H1; Artikel 2).[1] Merk op dat deelname aan de VN dus op zich niet soevereiniteit impliceert.[2] Tegenwoordig zijn alle lidstaten [(sinds) wanneer?] soeverein. Vier van de oorspronkelijke lidstaten waren dit echter niet bij hun toelating aan de VN, dit waren:
Aangezien staten alleen toegelaten kunnen worden bij goedkeuring door de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering, zijn sommige staten die wel volgens het Montevideo Verdrag (gebaseerd op het declaratoir model, i.e. soevereiniteit is onafhankelijk van internationale erkenning) soeverein zijn geen VN-lidstaat. Dit kan komen door het missen van internationale erkenning of oppositie van bepaalde leden. Voorbeelden van staten die geen lid zijn: Antarctica (Antarctisch Verdrag), Kosovo, Palestina (wél waarnemersstaat), Vaticaanstad (de Heilige Stoel is waarnemer) en de Westelijke Sahara (onder militaire bezetting door Marokko). De VN beschouwt de Republiek China als "Taiwan, provincie van China" en ziet de Volksrepubliek China als enige vertegenwoordiger van heel China.
Huidige leden
Lijst gealfabetiseerd met vermelding datum toetreding.