Les Enfants du paradis

Les Enfants du paradis
De kinderen van het paradijs[1]
Les Enfants du paradis
Regie Marcel Carné
Producent Raymond Borderie
Fred Orain
Scenario Jacques Prévert
Hoofdrollen Arletty
Jean-Louis Barrault
Maria Casarès
Pierre Brasseur
Marcel Herrand
Muziek Maurice Thiriet
Joseph Kosma
Montage Henri Rust
Cinema­tografie Marc Fossard
Roger Hubert
Distributie Pathé Cinéma
Première 9 maart 1945 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Genre Drama
Speelduur 190 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Aantal bezoekers 4.768.505
Overige nominaties Oscar
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Les Enfants du paradis is een Franse film uit 1945 geregisseerd door Marcel Carné. De hoofdrollen worden vertolkt door Arletty en Jean-Louis Barrault.

In Frankrijk was de film de succesrijkste Franse film van 1945, na La Cage aux rossignols (Jean Dréville). De film heeft door de jaren heen de status van meesterwerk van de Franse cinema gekregen en is het hoogtepunt van het poëtisch realisme van de tandem Marcel Carné (regisseur) en Jacques Prévert (scenarist).

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Rond 1844 in de Boulevard du Temple wordt het Parijse theatergebeuren verenigd. De mimespeler Baptiste Deburau wordt verliefd op de mysterieuze vrouw Garance, die ook begeerd wordt door een revolutionaire schrijver. Hij vlucht voor zijn emoties en trouwt met een jonge actrice. Na enkele jaren, als Baptiste ondertussen beroemd is geworden, zien ze elkaar eindelijk terug.

Rolverdeling

Acteur Personage
Arletty Garance
Jean-Louis Barrault Baptiste Deburau
Maria Casarès Nathalie
Pierre Brasseur Frédérick Lemaître
Marcel Herrand Pierre-François Lacenaire
Louis Salou Édouard de Montray
Pierre Renoir Jéricho
Jane Marken Mevr. Hermine
Fabien Loris Avril
Étienne Decroux Anselme Deburau
Paul Frankeur de politie-inspecteur
Jean Carmet een inspecteur

Productie

Het idee ontstond naar aanleiding van gesprekken tussen Carné, Prévert en Jean-Louis Barrault, die ook theaterregisseur was, over het historische personage, de mimespeler Deburau. Nochtans draait de film niet rond het personage Deburau maar rond Garance, vertolkt door Arletty. Rond haar worden de lotgevallen van verschillende mannen gevolgd. De term paradis uit de titel verwijst onder meer naar de zogenoemde hoogste zitplaatsen in het theater.

De film werd gedraaid tussen augustus 1943 en juni 1944 in de studios de la Victorine in Nice. Het was de meest prestigieuze filmproductie in Frankrijk tijdens de bezetting. Ondanks de beperkingen door de oorlog valt de film op door het opmerkelijke decor, waarvoor Léon Barsacq, Raymond Gabutti en Alexandre (Sándor) Trauner verantwoordelijk waren. De film werd pas afgewerkt in 1945, na de bevrijding.

De film ging in première in Parijs op 9 maart 1945 in de bioscopen Madeleine en Colisée. De Amerikaanse première was op 15 november 1946 onder de titel Children of Paradise.[2]

Prijzen en nominaties

  • 1947 - Oscar
    • Beste scenario (Jacques Prévert) - nominatie