Leon De Lathouwer behaalde in 1948 goud in de ploegenrangschikking van de Olympische Spelen in Londen (met Lode Wouters en Eugène Van Roosbroeck). Leon De Lathouwer werd in 1949 tweemaal Belgisch Kampioen, eenmaal bij de liefhebbers en eenmaal bij de militairen.
Hij was een sterke streekrenner die bij zijn debuut als beroepsrenner in 1952 in Heusden, Mere, Oostakker won. In 1952 won hij de Dr. Tistaertprijs te Zottegem. Hij zegevierde tweemaal in het Kampioenschap van Vlaanderen te Koolskamp (1953 en 1955). Als Oost-Vlaamse streekrenner won hij ook nog twee keer in Oostakker (1954 en 1956), in Deinze (1955) en in Strijpen (1956). Hij behaalde in totaal 14 zeges als beroepsrenner.
Erelijst
1947 - nieuweling
2de in Nationaal Kampioenschap op de weg bij de Nieuwelingen
1948 - amateur
1ste Ploegenklassement op de weg bij de Olympische Spelen van Londen (met Eugène Van Roosbroeck en Lode Wouters) (4de in de uitslag)
1ste in Eindklassement Ronde van België voor amateurs - 1ste in de 2de en 5de etappe
1949 - amateur
1ste in 4de etappe Ronde van België
1ste in Nationaal Kampioenschap op de weg voor Militairen te Brussel
1ste in Nationaal Kampioenschap op de weg voor Amateurs te Wetteren
1950 - onafhankelijke (Alcyon - Dunlop)
1ste in 3de etappe Ronde van België voor onafhankelijken te Chaumont-Gistoux
1ste in Bruxelles - Liège
1ste in Liège - Charleroi - Liège
1951 - onafhankelijke (individueel)
1ste in Circuit Disonais,
1ste Omloop van de Denderstreek
1ste in Kampioenschap der beide Vlaanderen te Gits