Indianapolis 500 in 1972

De 56e Indianapolis 500 werd gereden op zaterdag 27 mei 1972 op de Indianapolis Motor Speedway. Amerikaans coureur Mark Donohue won de race.

Startgrid

Bobby Unser won de poleposition. Jim Malloy kwam tijdens de trainingssessies van 18 mei om het leven.

Rij Binnen Midden Buiten
1 Vlag Bobby Unser Vlag Peter Revson Vlag Mark Donohue
2 Vlag Gary Bettenhausen Vlag Mario Andretti Vlag Joe Leonard
3 Vlag Sam Posey Vlag Johnny Rutherford Vlag Swede Savage
4 Vlag Steve Krisiloff Vlag Lloyd Ruby Vlag Mel Kenyon
5 Vlag Jim Hurtubise Vlag John Martin Vlag Jerry Grant
6 Vlag Mike Mosley Vlag A.J. Foyt Vlag Bill Vukovich II
7 Vlag Al Unser Vlag Roger McCluskey Vlag George Snider
8 Vlag Carl Williams Vlag Dick Simon Vlag Sammy Sessions
9 Vlag Mike Hiss Vlag Gordon Johncock Vlag Salt Walther
10 Vlag Denny Zimmerman Vlag John Malher Vlag Lee Kunzman
11 Vlag Jimmy Caruthers Vlag Cale Yarborough Vlag Wally Dallenbach

Race

Bobby Unser reed de eerste dertig ronden van de race aan de leiding. Gary Bettenhausen reed met 138 ronden de meeste ronden aan de leiding maar moest achttien ronden voor het einde van de race opgeven met op stuk gegane motor. Daarop kwam Jerry Grant aan de leiding met een comfortabele voorsprong op Mark Donohue, maar kreeg een lekke band en reed de pitstraat in. Donohue bleef aan de leiding en won de race. Grant eindigde op de tweede plaats, maar had tijdens zijn pitstop zijn pitbox voorbijgereden en had daarom maar gepit in de pitbox van zijn teamgenoot Bobby Unser om de lekke band te vervangen en bij te tanken. Omdat het verboden was te tanken in de pitbox van een andere coureur werden zijn ronden na deze pitstop ongeldig verklaard en werd hij geklasseerd op de twaalfde plaats in de einduitslag.

# Coureur Auto Ronden Opgave
1 Vlag Mark Donohue McLaren-Offenhauser 200
2 Vlag Al Unser Parnelli-Offenhauser 200
3 Vlag Joe Leonard Parnelli-Offenhauser 200
4 Vlag Sammy Sessions Lola-Ford 200
5 Vlag Sam Posey (R) Eagle-Offenhauser 198
6 Vlag Lloyd Ruby Atlanta-Foyt 196
7 Vlag Mike Hiss (R) Eagle-Offenhauser 196
8 Vlag Mario Andretti Parnelli-Offenhauser 194 Mechanisch
9 Vlag Jimmy Caruthers (R) Scorpion-Foyt 194
10 Vlag Cale Yarborough Atlanta-Foyt 193
11 Vlag George Snider Coyote-Foyt 190 Mechanisch
12 Vlag Jerry Grant Eagle-Offenhauser 188 Straftijd[1]
13 Vlag Dick Simon Lola-Foyt 186 Mechanisch
14 Vlag Gary Bettenhausen McLaren-Offenhauser 182 Mechanisch
15 Vlag Wally Dallenbach Lola-Foyt 182
16 Vlag John Martin (R) Brabham-Offenhauser 161 Mechanisch
17 Vlag Lee Kunzman (R) Gerhardt-Offenhauser 131 Mechanisch
18 Vlag Mel Kenyon Coyote-Ford 126 Mechanisch
19 Vlag Denny Zimmerman McLaren-Offenhauser 116 Mechanisch
20 Vlag Gordon Johncock McLaren-Offenhauser 113 Mechanisch
21 Vlag Steve Krisiloff Kingfish-Offenhauser 102 Mechanisch
22 Vlag John Malher (R) McLaren-Offenhauser 99 Mechanisch
23 Vlag Jim Hurtubise Coyote-Foyt 94 Straftijd
24 Vlag Roger McCluskey Antares-Offenhauser 92 Mechanisch
25 Vlag A.J. Foyt Coyote-Foyt 60 Mechanisch
26 Vlag Mike Mosley Eagle-Offenhauser 56 Ongeval
27 Vlag Johnny Rutherford Brabham-Offenhauser 55 Mechanisch
28 Vlag Bill Vukovich II Eagle-Offenhauser 54 Mechanisch
29 Vlag Carl Williams Eagle-Offenhauser 52 Mechanisch
30 Vlag Bobby Unser Eagle-Offenhauser 31 Mechanisch
31 Vlag Peter Revson McNamara-Offenhauser 23 Mechanisch
32 Vlag Swede Savage (R) Eagle-Offenhauser 5 Mechanisch
33 Vlag Salt Walther (R) Colt-Foyt 0 Mechanisch
Gemiddelde snelheid : 261,827 km/h - Snelste Ronde : Mark Donohue, 301,81 km/h
  • (en) Official Box Score, Indy500.com
  1. ↑ Grant eindigde op de tweede plaats, maar had tijdens zijn pitstop zijn pitbox voorbijgereden en had daarom maar gepit in de pitbox van zijn teamgenoot Bobby Unser om de lekke band te vervangen en bij te tanken. Omdat het verboden was te tanken in de pitbox van een andere coureur werden zijn ronden na deze pitstop ongeldig verklaard en werd hij geklasseerd op de twaalfde plaats in de einduitslag.