Gert-Jan Theunisse

Gert-Jan Theunisse
namens het Sterrenfietsteam deelnemer aan de Alpe d'HuZes
namens het Sterrenfietsteam deelnemer aan de Alpe d'HuZes
Persoonlijke informatie
Volledige naam Gert-Jan Theunisse
Bijnaam De Blonde Engel
Geboortedatum 14 januari 1963
Geboorteplaats Vlag van Nederland Oss, Nederland
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
Amateurs
1984-1986
1987-1989
1990
1991-1992
1993-1994
1995
De Windmolens
Panasonic
PDM-Concorde
Panasonic-Sportlife
TVM-Sanyo
TVM-Bison Kit
Collstrop-Lystex
Beste prestaties
Milaan-San Remo 11e (1989)
Ronde van Vlaanderen 9e (1988)
Amstel Gold Race 8e (1993)
Luik-Bastenaken-Luik 7e (1992)
Ronde van Lombardije 17e (1992)
Ronde van Italië 15e (1990)
Ronde van Frankrijk 4e (1989)
1 etappezege
Ronde van Spanje 11e (1992)
WK op de weg 18e (1991)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Gert-Jan Theunisse (Oss, 14 januari 1963) is een Nederlands voormalig wielrenner.

Biografie

Theunisse, een klimspecialist, was prof van 1984 tot en met 1995. Hij haalde in z'n carrière diverse successen. Zo won hij in 1989 in de Tour de France de prestigieuze etappe naar l'Alpe d'Huez. In 1995 moest hij wegens zijn gezondheid zijn wielercarrière opgeven. Theunisse is de laatste Nederlander geweest die het bergklassement (bolletjestrui) van de Ronde van Frankrijk op zijn naam schreef, en wel in 1989.

Hij had enkele bijnamen, één daarvan is De Blonde Engel.

Rondom Theunisse heeft altijd de geur van doping gehangen, hoewel hij dat tot de uitzending van Andere Tijden Sport van 30 juni 2013 over hem en Steven Rooks voor de camera altijd had ontkend. In die uitzending gaf hij toe dat bij PDM weleens 'de grenzen opgezocht werden en er ook weleens wat verbodens werd gebruikt'. In 1988 werd hij positief bevonden in de Tour, twee jaar later werd hij positief bevonden in de Waalse Pijl en de Ronde van het Baskenland.

In 1997 liep hij bij een ongeluk een gedeeltelijke dwarslaesie op. In 2014 kreeg Theunisse ernstige hartproblemen. Door de jarenlange beoefening van duursporten was zijn hart ernstig vergroot en kon, hoewel het hart in goede conditie was, het lichaam de toevoer van bloed naar het hart niet meer aan. Hij kreeg diverse hartinfarcten en werd uiteindelijk met spoed opgenomen op de intensive care van een ziekenhuis op Mallorca. Daar kreeg hij een speciaal voor hem aangepaste defibrillator ingebracht, die hij zelf 'de machine' noemde, en kreeg hij rust voorgeschreven. Door de afname van spiermassa speelden zijn rugproblemen, waaronder verlammingsverschijnselen, opnieuw op. Er werden twee hernia's, versleten wervels en tussenwervelschijven en osteoporose geconstateerd, waarna hij een risicovolle rugoperatie moest ondergaan waarbij een ruggenmergtransplantatie plaatsvond.[1]

Theunisse is vader van twee kinderen. In 2016 was hij coach van motorcrosser Bas Vaessen.[1]

April 2021 kwam naar buiten via een klachtenprocedure bij het Kifid dat Rabobank certificaten zijn enige inkomstenbron waren.[2]

Belangrijkste overwinningen

1988

1989

1991

1992

  • 3e etappe A Ronde van Luxemburg

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1984
1985
1986 79e  
1987 48e   opgave  
1988 opgave   11e  
1989 4e (1) 
1990 15e  
1991 13e  
1992 13e   11e  
1993
1994 opgave   opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Parijs-Tours Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
1984 54e 46e
1985 114e
1986 32e 28e 56e 29e
1987 19e 20e 16e 21e
1988 21e 9e 20e 16e 17e Goud ↑ 19e 19e (UWB)
1989 11e 31e 15e 19e 7e 52e (UWB)
1990 27e 8e
1991 18e
1992 28e 10e 7e 17e 11e 26e
1993 42e 8e 13e 8e 38e 14e (UWB)
1994 84e 28e 46e 25e
Commons heeft media­bestanden in de categorie Gert-Jan Theunisse.
(en) Profiel van Gert-Jan Theunisse op ProCyclingStats
Voorganger:
Steven Rooks
Vlag van Nederland
1988
Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk
Gert-Jan Theunisse
Vlag van Nederland
1989
Opvolger:
Thierry Claveyrolat
Vlag van Frankrijk
1990