Frederik August Stoett
Frederik August Stoett (Leeuwarden, 5 mei 1863 – Nijmegen, 27 april 1936) was een Nederlands taalkundige. BiografieStoett werd geboren als zoon van de gemeente-architect van Leeuwarden. Hij bezocht het stedelijk gymnasium in zijn geboorteplaats, en studeerde vanaf september 1883 aan de Universiteit Leiden. Stoett promoveerde in de Nederlandse letteren op 15 juni 1889. Hij was vanaf 1888 leraar aan het Stedelijk Gymnasium te Amsterdam, het latere Barlaeus Gymnasium. Daarnaast wijdde hij zich aan de wetenschap rond de Nederlandse taal. Het bekendst is hij geworden met zijn boek over Nederlandse spreekwoorden, waarvan de eerste druk dateert uit 1901. Ook zijn proefschrift, een syntaxis van het Middelnederlands, werd een standaardwerk. Stoett werd in 1919 hoogleraar Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Stoett trouwde op 23 juli 1889 in Leeuwarden met de één jaar jongere Pietje van Driesum, eveneens uit Leeuwarden afkomstig. Het echtpaar kreeg een zoon en twee dochters. De beide meisjes stierven in 1904 aan blindedarmontsteking. Zij waren toen zes en acht jaar. Zijn vrouw overleed in 1926. Na zijn pensionering woonde Stoett in Groesbeek. Hij werd begraven op de Nieuwe Oosterbegraafplaats te Amsterdam. Werken
Daarnaast leverde hij bijdragen aan de tijdschriften Noord en Zuid, Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, Nederlandse Spectator, De Amsterdammer en Belfort. Externe linkBronnen, noten en/of referenties
|