Eelco Verwijs
Eelco Verwijs (Deventer, 17 juli 1830 - Arnhem, 28 maart 1880) was een letterkundige en lexicograaf die zich specialiseerde in Middelnederlandse teksten. BiografieZijn vader, Adriaan Verwijs, was predikant. Eelco Verwijs leerde theologie aan het atheneum in Deventer. Hij ging aan de Universiteit van Groningen studeren, aanvankelijk ook theologie maar hij schakelde over op het Nederlands. Toen zijn docent Matthias de Vries in 1853 naar Leiden ging volgde hij hem. In 1857 promoveerde hij op Wapene Martijn van Jacob van Maerlant. In 1858 werd hij docent in nieuwe talen aan de Latijnse school te Franeker, en in 1862 archivaris-bibliothecaris van Friesland. Hij trouwde in 1864 met Lamberdina Telting. Vier jaar later werd hij op wens van Matthias de Vries redacteur voor het Woordenboek der Nederlandsche Taal. In 1873 stelde hij Jacob Verdam voor om gezamenlijk het Middelnederlandsch Woordenboek te beginnen, waarvan het eerste deel twee jaar na zijn dood verscheen. In 1872 bleek hij aan tuberculose te lijden. Hij verbleef daarom meerdere malen aan de Middellandse Zee of in Tirol. Hij moest in 1877 een aanbod voor een leerstoel in Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam afslaan, en overleed drie jaar later, kinderloos. Verwijs schreef in het begin van zijn carrière voor een breed publiek over cultuurhistorie, o.a. over Sinterklaas. Hij concentreerde zich op het Middelnederlands. De delen 1 t/m 3 van zijn Bloemlezing uit Middelnederlandsche dichters waren van belang voor het vakgebied. Belangrijk werk
Wetenswaardigheden
Bronnen, noten en/of referenties
|