Hij droeg samen met Paul Hausser aanzienlijk bij aan de ontwikkeling en transformatie van de Waffen-SS in een strijdmacht bestaande uit vrijwilligers en dienstplichtigen uit zowel bezette als onbezette landen.[10]
Op 23 mei 1896 werd Felix Steiner geboren in Stallupönen, Oost-Pruisen. Zijn vader was een leraar aan het gymnasium, die overleed in december 1916. Zijn moeder was Ammode-Marie Steiner (geboortenaam Rieck). Op 9 maart 1914 slaagde Steiner voor zijn Abitur.[2]
Hij meldde zich vrijwillig aan voor het Pruisische leger en werd geplaatst bij het Infanterie-Regiment „von Boyen“ (5. Ostpreußisches) Nr. 41.
Biografie
Na de Eerste Wereldoorlog sloot Steiner zich aan bij het Vrijkorps en later bij de Reichswehr. In 1933 was hij opgeklommen tot de rang van majoor. In 1935 werd hij lid van de SS. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, leidde hij een SS-regiment (de SS-Standarte Deutschland) tijdens de Poolse Veldtocht en de Slag om Frankrijk, waarbij zijn eenheid Walcheren binnenviel via de Sloedam. Na deze operaties werd hij door Reichsführer-SSHeinrich Himmler benoemd tot commandant van de pas opgerichte SS-Division Wiking. Deze divisie bestond uit niet-Duitse vrijwilligers uit Nederland, Vlaanderen en de Scandinavische landen en maakte zich met name in de Oekraïne aan oorlogsmisdaden schuldig (zoals de moord op 600 Joden in Sboriw).[11] Na een succesvolle periode als commandant van de Wiking-divisie, werd Steiner in 1943 bevorderd tot commandant van het III (Germaanse) SS Pantserkorps.
In januari 1945 werd Steiner opgeroepen om te helpen bij de verdediging van Duitsland tegen geallieerde en Sovjettroepen. Toen het Rode Leger onder leiding van Georgi Zjoekov op 21 april 1945 door de Duitse verdedigingslinie te Seelow brak, kreeg Steiner het directe bevel van Adolf Hitler om met de restanten van zijn legerkorps de noordelijke flank van de oprukkende Sovjets aan te vallen. Steiner overwoog het plan, maar besloot dat de uitvoering ervan onmogelijk was. Toen zijn mededeling de Führerbunker in Berlijn bereikte, werd Hitler razend en riep hij tijdens een stafvergadering dat de oorlog nu definitief verloren was.
Na de oorlog stond Steiner terecht tijdens de Processen van Neurenberg, maar werd vrijgesproken. Zijn laatste levensjaren besteedde hij aan het schrijven van zijn memoires en van diverse boeken over de oorlog. Steiner stierf op 12 mei 1966 aan een hartaanval[12].
Carrière
Steiner bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen[13][14].
(de) mit der Führung beauftragt (m. d. F. b.) - (vrije vertaling: met het leiderschap belast)
Bronnen, noten en/of referenties
(de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
(en) Beevor, Antony. Berlin: The Downfall 1945. Penguin Books. 2002, ISBN 0-670-88695-5.
(de) Krätschmer, Ernst-Günther (1999). Die Ritterkreuzträger der Waffen-SS [The Knight's Cross Bearers of the Waffen-SS]. Coburg, Duitsland: Nation Europa Verlag. ISBN 978-3-920677-43-9.
(de) Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit. Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Duitsland: Verlag Klaus D. Patzwall. 2001, ISBN 978-3-931533-45-8.
(de) Schaulen, Fritjof. Eichenlaubträger 1940 – 1945 Zeitgeschichte in Farbe III Radusch – Zwernemann. Selent, Duitsland: Pour le Mérite. 2005, ISBN 978-3-932381-22-5.
(de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
(de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1998, ISBN 978-3-7648-2300-9.
(en) Williamson, Gordon. The SS: Hitler's Instrument of Terror: The Full Story From Street Fighters to the Waffen-SS - Motorbooks International. maart 1994, ISBN 0-87938-905-2, ISBN 978-0-87938-905-5.
(en) Ziemke, Earl F (1969). Battle For Berlin: End Of The Third Reich, NY: Ballantine Books, Londen: Macdomald & Co.
(fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen SS Volume 3, SS OGRUF STEINER (Geen paginavermelding). ISBN 9781326840389.
(en) Yerger, Mark C. (1999). Waffen-SS Commanders: The Army, Corps and Divisional Leaders of a Legend: Krüger to Zimmermann. Schiffer Military History, Atglen, PA, 263, 265. ISBN 9780764307690.
(de) Krätschmer, Ernst-Günther (2012). Die Ritterkreuzträger der Waffen-SS (PDF). Pour le Mérite-Verlag, p. 62. ISBN 9783942145145.
(de) Schulz, Andreas, Dieter Zinke (2011). Die Generale der Waffen-SS und der Polizei Band 5 SCHL - T. Biblio Verlag, Bissendorf, 454, 455, 456, 458, 464, 465, 466, 467, 468. ISBN 3764832099.
(de) Preradovisch von, Nikolaus (1985). Die Generale der Waffen-SS. Kurt Vowinckel-Verlag, Berg am See, p. 66. ISBN 9783921655412.
(en) Bender, Roger James, Hugh Page Taylor (1971). Uniforms, Organization and History of the Waffen-SS Vol. 2 (PDF). R. James Bender Publishing, San Jose, Verenigde Staten, p. 23. ISBN 0912138033.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
