Erik Zabel
Erik Zabel (Oost-Berlijn, 7 juli 1970) is een voormalig Duits wielrenner die geldt als een van de beste sprinters van zijn tijd. Zabel won zes maal de groene trui in de Ronde van Frankrijk, geruime tijd een record. In 2019 ging Peter Sagan hier namelijk overheen. Zabel bleek echter het grootste deel van zijn professionele wielercarrière doping te hebben gebruikt: epo, cortisone en bloeddoping. De specialiteit van Erik Zabel was de massasprint, maar hij stond bekend als een van de weinige renners van zijn generatie die het hele jaar door op hoog niveau presteerden. Ook in de winter bleef hij zesdaagses rijden op de piste. Hij was vier keer de beste in Milaan-San Remo; 1997, 1998, 2000, 2001. Die zeges leverden hem de bijnaam Signore San Remo op. In 2000 won hij de Amstel Gold Race. Parijs-Tours, de najaarsklassieker die in de agenda van sprinters omcirkeld staat, schreef Zabel drie maal op zijn naam. In totaal behaalde hij in zijn loopbaan 213 zeges en een pak meer ereplaatsen. Zabel was rond de millenniumwisseling samen met Jan Ullrich de populairste Duitse wielrenner. De prestaties van Zabel en Ullrich zorgden voor een enorm gegroeide populariteit van wielrennen in Duitsland. BiografieErik Zabel werd beroepswielrenner in 1992, toen hij voor het team Fröndenberg ging rijden. Een jaar later stapte hij over naar Team Telekom, later T-Mobile Team geheten, waar hij meer dan tien jaar voor heeft gereden. Van 1996 tot en met 2001 won Zabel zes maal op rij het puntenklassement van de Ronde van Frankrijk. Van 2002 tot en met 2004 won hij drie keer het puntenklassement van de Ronde van Spanje. In 2001 en 2002 werd Zabel eerste op de UCI-ranglijst; in 2001 schreef hij zelfs 29 overwinningen op zijn naam. In 2000 en 2003 werd hij tweede. In 2003 kreeg hij bij de overwinning in Parijs-Tours de "Gele wimpel" uitgereikt, de onderscheiding voor het hoogste uurgemiddelde behaald in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de prestatie van de Oekraïner Andrei Tchmil uit 1997. Hij behield dit record tot dezelfde koers in 2010, waar de Spanjaard Óscar Freire hem deze virtuele wimpel afnam. Tot 2005 reed Zabel bij hetzelfde door de Duitse telefoonmaatschappij gesponsorde team. In 2006 stapte Zabel over naar de Milramformatie, waar hij ploeggenoot werd van zijn Italiaanse sprintcollega Alessandro Petacchi. Zabel wou graag bij T-Mobile blijven, maar door het vertrek van manager Walter Godefroot, die werd vervangen door Olaf Ludwig, lukte dit niet. Ludwig stelde zich niet erg toegeeflijk op tegenover Zabel. Op 26 september 2008 besloot de toen 38-jarige renner een punt te zetten achter zijn carrière.[1] Hij nam afscheid op de weg op 12 oktober 2008 in Parijs-Tours, de wedstrijd die hij drie keer won en dit keer als zevende afsloot. Zabel kneep voor het laatst de remmen dicht na afloop van het zesdaagseseizoen, waarbij hij onder andere de zesdaagse van Amsterdam en Vlaanderen-Gent reed. DopingOp een persconferentie op 24 mei 2007 maakte Zabel bekend eenmalig, vlak voor de Ronde van Frankrijk 1996, een week epo te hebben gebruikt.[2] Omdat het niets voor hem was en bovendien veel te gevaarlijk was, aldus Zabel, is het daar bij gebleven. Ook zijn teamgenoten Bjarne Riis, Rolf Aldag, Udo Bölts en Christian Henn legden dergelijke bekentenissen af.[3] Wielerfans reageerden vooral geschokt op de bekentenis van Zabel omdat juist hij bekendstond als een renner die tegen doping is, getuige ook zijn bijnaam Mr.Clean.[4] In 2013 werden de bloedstalen uit de Ronde van Frankrijk van 1998 getest op epo. Hieruit bleek dat Zabel ook in dat jaar epo gebruikte[5]. Op 28 juli 2013 verklaarde Zabel dat hij regelmatig doping gebruikte in de periode van 1996 tot 2003.[6] Overwinningen1993 - 5 zeges
1994 - 9 zeges
1995 - 9 zeges
1996 - 12 zeges
1997 - 27 zeges
1998 - 19 zeges
1999 - 16 zeges
2000 - 19 zeges
2001 - 29 zeges
2002 - 22 zeges
2003 - 14 zeges
2004 - 9 zeges
2005 - 6 zeges
2006 - 7 zeges
2007 - 6 zeges
2008 - 4 zeges
Totaal: 213 zeges Overwinningen in zesdaagsen
Belangrijkste resultaten
Grote eendaagse wedstrijden
Nationaal kampioenschap
Overig
Ploegen
Resultaten in voornaamste wedstrijdenExterne links
Bronnen, noten en/of referenties
|