Cyanuurzuur

Cyanuurzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cyanuurzuur (1) en de tautomere vorm isocyanuurzuur (2)
Structuurformule van cyanuurzuur (1) en de tautomere vorm isocyanuurzuur (2)
Algemeen
Molecuul­formule C3H3N3O3
IUPAC-naam 1,3,5-triazine-2,4,6-triol
Andere namen cyanuurzuur, 1,3,5-triazine-2,4,6-trion (isocyanuurzuur)
Molmassa 129,08 g/mol
SMILES
C1(=O)NC(=O)NC(=O)N1
CAS-nummer 108-80-5
EG-nummer 203-618-0
PubChem 7956
Wikidata Q411314
Beschrijving Witte kristallijne vaste stof
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H319 - H400
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P305+P351+P338
LD50 (ratten) (oraal) 7700[1] mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 2,5[1] g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 320 °C
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 2 g/L
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Cyanuurzuur is een organische verbinding met als brutoformule C3H3N3O3. De stof komt voor als een witte kristallijne vaste stof, die zeer slecht oplosbaar is in water.

Synthese

Cyanuurzuur kan bereid worden uit hydrolyse van cyanuurchloride, dat zelf uit de trimerisatie van cyanogeenchloride wordt bereid.

Een alternatieve reactie is de behandeling van melamine met een sterk zuur of het verhitten van biuret of ureum bij 200-300°C.

Eigenschappen en toepassingen

Cyanuurzuur wordt aan zwembadwater toegevoegd om de fotolyse van waterstofhypochloriet (HClO) door zonlicht tegen te gaan.

Het zuur kan beschouwd worden als het trimeer van cyaanzuur of waterstofcyanaat. In de verbinding komt een aromatische zesring voor van alternerend koolstof en stikstof. De waterstof- en zuurstofatomen vormen drie OH-groepen die aan de koolstofatomen gebonden zijn.

  • (en) MSDS van cyanuurzuur