Carcharocles chubutensis

Carcharocles chubutensis
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Oligoceen - Plioceen
Tanden van Carcharocles chubutensis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Elasmobranchii (Haaien en roggen)
Orde:Lamniformes (Makreelhaaien)
Familie:Otodontidae
Geslacht:Carcharocles
Soort
Carcharocles chubutensis
Florentino Ameghino, 1901
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Carcharocles chubutensis is een uitgestorven haai uit de orde van de makreelhaaien (Lamniformes) die van het Oligoceen tot in Plioceen leefde.

Taxonomie

Carcharocles chubutensis werd in 1901 beschreven door Florentino Ameghino.[1] Carcharocles chubutensis is een tussenvorm in de ontwikkelingslijn van Carcharocles angustidens naar Carcharocles megalodon.[2] Het geslacht Carcharocles wordt ook wel beschouwd als ondergeslacht van Otodus.

Fossiele vondsten

Fossielen van Carcharocles chubutensis zijn gevonden in Panama, Costa Rica, Colombia, Venezuela, Brazilië, Peru, de Verenigde Staten en Italië.[3] De vondsten bestaan uit tanden en wervellichamen. In de Culebra-formatie in Panama is het de algemeenste haaiensoort.[4]

Kenmerken

De tanden van Carcharocles chubutensis zijn tot honderddertig millimeter lang. De lichaamslengte wordt geschat op twaalf meter.

Leefwijze

Carcharocles chubutensis was een roofdier en stond aan de top van de voedselketen. Mogelijke prooidieren waren grote vissen, zeeschildpadden, walvisachtigen en zeekoeien.[5]