Belgische federale verkiezingen 1971
De Belgische federale verkiezingen van 1971 vonden plaats op zondag 7 november. Tegelijk met het parlement (Kamer en Senaat) werden de negen provincieraden verkozen en (als eerste en enige keer) de Brusselse Agglomeratieraad en de vijf randfederatieraden. De Leuvense kwestie leidde tot de splitsing van de christendemocratie in twee afzonderlijke partijen. Later zullen ook de andere partijen die weg op gaan, totdat België in 1978 geen unitaire partijen meer kent. De politieke chaos lijkt wel weerspiegeld in de verkiezingsuitslagen. Door het uiteenvallen van de unitaire partijen is de versplintering eensklaps veel groter geworden. Bij de Kamerverkiezingen komen de Nederlandstalige en Franstalige vleugels van de unitaire partijen elk voor zich op in hun eigen taalgebied. Om het allemaal nog ingewikkelder te maken komen de unitaire partijen in Brussel nog steeds in unitaire formatie op. Dat laatste kan ook gezegd worden wanneer het gaat om de verkiezingen voor de Senaat. Tussen de vele uitslagen valt wel op dat de Franstalige communautaire partijen RW en FDF grote winsten kunnen boeken. De verkiezing volgde ook op de eerste staatshervorming, die de cultuurgemeenschappen oprichtte. De nieuw verkozen parlementsleden zetelden vanaf nu dus ook in de cultuurraden: op 7 december 1971 vond de openingszitting van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap plaats.[1] UitslagenAantal ingeschreven kiezers: 6.2712.40
Verkozenen
Regeringsvorming Zie Regeringsformatie België 1971-1972 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Na de verkiezingen werd de regering-G. Eyskens V gevormd. Bronnen, noten en/of referenties
|