Screamo

Screamo
Orígenes musicales
Orígenes culturales A mediados de la década de 1990 en California, Estados Unidos.
Instrumentos comunes Guitarra, bajo, batería, canto
Popularidad Las bandas del sonido de la primera generación permanecen a niveles underground desde sus inicios, las bandas de la segunda son mainstream y de creciente popularidad desde los años 2010.
Fusiones
Emo violence, crunkcore

El screamo es considerado un subgénero del Emo. La palabra screamo viene de scream (grito en inglés). Básicamente es una fusión de hardcore caótico lleno de letras que tratan temas existencialistas con gran carga intelectual, melancólicas y algunas veces temas políticos. El screamo se originó en los Estados Unidos a mediados de la década de 1990, y se caracteriza principalmente por vocales o gritos fuertes graves o agudos, muchas veces violentos y dramáticos. A diferencia del hardcore punk, las canciones suelen variar mucho en sus ritmos, siendo generalmente caóticas, pero intercalando suaves secciones melódicas, y los gritos son más agudos. A su vez, a diferencia del grindcore o powerviolence, las guitarras se encuentran menos distorsionadas en la mayoría de los casos.

Sonido

Existen bandas europeas que han desarrollado sonidos vanguardistas y originales, fusionando guitarras melódicas, bases de teclados, gritos sin parar, baterías interrumpidas y otras variaciones. Comúnmente los ritmos de batería son desordenados, los acordes de guitarra varían desde sonidos melódicos y arpegios hasta guitarras más groseras y guturales cayendo en lo indigerible. Esta fusión surge principalmente de influencias de un hardcore más violento y visceral y de un hardcore melódico más armónico. Las vocales y letras principalmente hablan sobre política, relaciones personales, existencialismo, nihilismo y perspectivas filosóficas muchas veces influenciadas desde una óptica nostálgica y melancólica, aunque otras veces incluyen un mensaje positivo.

Actualmente la mayoría de las bandas screamo se encuentran alejadas de la crudeza de los primeros tiempos del género, y han adoptado un sonido más lento y melódico, sin abandonar la caotización de la música que caracteriza al género.

Historia

Primera generación

El término screamo se aplicó en primer lugar a un conjunto de bandas que se presentaban desde 1991 en el Ché Café,[1][nota 1]​ y que componían un estilo hardcore influenciado por la escena emotional hardcore,[nota 2]​ particularmente de bandas como Fugazi y Nation of Ulysses.[2]​ Este conjunto agrupaba a bandas como Heroin, Antioch Arrow,[3]Mohinder, Angel Hair, Swing Kids, y Portraits of Past; y destacó por su peculiar sentido de la moda, inspirado en la cultura mod.[4]

Las innovaciones llevadas a cabo por el conjunto de bandas que se presentaban en el Ché Café se extendieron a la escena del este de Estados Unidos, donde bandas como Orchid, Saetia y Ampere fueron influyentes en el desarrollo y la reinvención del screamo. Estas bandas incorporaron al screamo elementos del powerviolence, denominándose el screamo que presenta estos elementos como emo violence, un nombre propuesto por la banda In/Humanity.[5]

El estilo original de screamo es practicado en la actualidad por un extenso conjunto de bandas, principalmente de Europa, tales como La Quiete, Raein, Amanda Woodward, y Louise Cyphre; aunque persisten bandas de este estilo en los Estados Unidos. Estas bandas con frecuencia liberan sus trabajos musicales a través de sellos independientes o bien es auto-producido. Se suele utilizar el término Skramz para referirse a esta generación, evitando así que sean comparadas con las bandas de la segunda generación.[cita requerida]

Segunda generación como errónea categorización

En 2002 el término screamo fue utilizado por la prensa musical, para describir un género diferente, mucho más lento y menos disonante, con bandas que incorporaban elementos del emo y el post-hardcore. Como los dos estilos son notablemente distintos y debido al amplio uso contemporáneo del término screamo, la inclusión de estas nuevas bandas al género screamo ha sido polémico entre algunos críticos, músicos del screamo original, e incluso músicos de esta nueva generación de screamo. El cantante de Comadre, banda de la primera generación de screamo, señala que: «El término screamo ha sido en cierto modo corrompido, especialmente en los Estados Unidos».[6]​ Asimismo se ha señalado entre críticos, músicos y seguidores del screamo, el uso del término hecho por las empresas discográficas multinacionales para vender una nueva generación de música comercial.

Subgéneros y fusiones

Emoviolence

Algunas bandas de screamo toman prestada la disonancia extrema, la velocidad y el caos del powerviolence. Como resultado, el término emoviolencie fue acuñado medio en broma por la banda In/Humanity para describir la fusión de los dos estilos que se aplicaban a sí mismos, así como a otras bandas como Pg. 99,[7]Orchid,[8]Reversal of Man,[8]​ Usurp Synapse,[9]​ y RentAmerica.[10][11]​ Además, bandas como Orchid, Reversal of Man y Circle Takes the Square tienden a tener un estilo mucho más cercano al grindcore que sus predecesores.[8][12]​ En la época contemporánea, el género ya no es tan frecuente o generalizado como lo fue, sin embargo, sigue siendo una fuerza notable y frecuente en el screamo underground. Se ha producido un renacimiento del género a nivel internacional con escenas regionales en el sudeste asiático y Sudamérica.[13][14]

Post-screamo

Bandas como City of Caterpillar, Circle Takes the Square, Envy, Viva Belgrado, Funeral Diner, Pianos Become the Teeth,[15]​ Respire,[16]​ o Le Pré Où Je Suis Mort[17]​ han incorporado elementos de post-rock en sus música.[17][18]​ Esta fusión se caracteriza por cambios bruscos de ritmo, instrumentación atmosférica y armónica, sumando voces distorsionadas. Del mismo modo, bandas como Heaven in Her Arms y Envy se aproximan al shoegaze.[19]

Blackened screamo

Blackened screamo o blackened skramz fusiona el black metal con el screamo.[20]​ Ejemplos incluyen a Celeste, Anomie, Bosse-de-Nage, No Omega, y We Came Out Like Tigers.[20][21]

Sass

Sass (también llamado sassy screamo, sasscore, white belt hardcore,[22]white belt, sassgrind o dancey screamo)[23]​ es un estilo que surgió a finales de la década de 1990 y principios de la de 2000.[24]​ El género incorpora elementos de post-punk, new wave, disco, electrónica, dance-punk,[24]grindcore, noise rock, metalcore, mathcore, y beatdown hardcore. A su vez, se destaca por incorporar a menudo manierismos abiertamente extravagantes, contenido lírico erótico, sintetizadores, ritmos de baile y un estilo vocal ceceante.[25]​ Algunos ejemplos son The Blood Brothers, An Albatross, The Number Twelve Looks Like You, The Plot to Blow Up the Eiffel Tower, Daughters en sus inicios, Orchid en su final,[26][27]​ y SeeYouSpaceCowboy.[28]

Características y clichés

La actitud "hazlo tú mismo" de los seguidores del estilo hizo de su primera generación algo underground. En un principio los shows se hacían en sótanos, garajes, casas de amigos y skate parks. Muchas veces sólo se corría la voz para asistir a los shows y generalmente nunca iban más de 50 personas a un show sin que soliera usarse un escenario.

Otra característica esencial de este subgénero (que en un principio también compartió con el Emo) es que los shows nunca se hacen en escenarios, lo que significa que no hay separación entre músico y público. Los grupos se ponen en el centro del lugar donde tocarán y los asistentes los rodean: cuando comienza la acción ambos sujetos se confunden, ambos participan del mosh, ambos gritan, chocan y participan de la música.

El nudismo se ha hecho desde los inicios del estilo, algo recurrente en los shows en vivo, puesto que los oyentes se sienten completamente libres en un show. La falta de personal de seguridad ha fomentado esto aún más. Antiguamente (y en menor medida en la actualidad), se veían involucrados en los shows otros artículos de diversión: máscaras de lucha libre, confetti, papel trozado, disfraces, luces de bengala y bolsas de basura.

Es muy común ver que las bandas han grabado casi todo su material en vinilo y debido a la pérdida de dinero que esto significa la mayoría de las bandas screamo (probablemente todas) han grabado un disco split con otra banda; así asumen las dos bandas el costo de editar independientemente su disco. Si las ventas van bien, algún sello puede llegar a editarles el disco. Los sellos discográficos más conocidos en editar música screamo son: Level Plane, Cleanplate, Alone, Robotic Empire, Ebullition, Slave Union y React With Protest.

Actualidad

El screamo ha crecido en todo el mundo, aunque Estados Unidos siga siendo el país con mayor número de artistas asociados al género. Disqueras como Zegema Beach han mostrado enorme interés en lanzar discos exclusivamente del género. En Europa se han formado bandas que exploran el screamo desde una influencia local, mientras que en otras partes del mundo, la influencia americana es la que predomina. En Latinoamérica el screamo se mantiene como un movimiento asociado al hardcore y a la cultura DIY.

En años recientes, muchos artistas de la primera generación de screamo han vuelto a dar conciertos y algunos como Jeromes Dream o Raein han lanzado discos.

Notas

  1. El Ché Café es una cooperativa de trabajadores y centro social ubicado en la Universidad de California, en el campus de La Jolla, en San Diego, Estados Unidos.
  2. Cabe destacar que el término emotional hardcore era usado para describir el sonido de las bandas de post-hardcore de mediados de la década de 1980 en la escena de Washington D.C.

Referencias

  1. A.H.B. A day with the locust Archivado el 5 de marzo de 2009 en Wayback Machine.. LA Weekly: 18 de septiembre de 2003, www.brassland.com. Consultado el 19 de junio de 2008.
  2. Jason Heller Feast of Reason Archivado el 31 de marzo de 2012 en Wayback Machine.. 20 de junio de 2002 en Denver Westword. Consultado el 15 de junio de 2008.
  3. Erick Bader Q&A: Aaron Montaigne (of Antioch Arrow, Magick Daggers, etc.). 14 de mayo de 2008 en Local Cut. Consultado el 11 de junio de 2008.
  4. Justin Pearson Interview. www.skatepunk.net. Consultado el 13 de junio de 2008.
  5. Jason Thompson Violent Resignation. 29 de noviembre de 2004 en www.popmatters.com. Consultado el 28 de julio de 2008.
  6. Entrevista a Comadre 18 de abril de 2007 en Yellow is the new pink. Consultado el 19 de abril de 2009.
  7. Tiernan (15 de julio, 2015), Jack (15 de julio de 2015). «Starter Kit: Screamo/Emoviolence». heavyblogisheavy.com. Heavy Blog Is Heavy. Consultado el 7 de mayo de 2017. 
  8. a b c Greg, Pratt (22 de septiembre de 2010). «Altered States, Grindcore Special part 2». Terrorizer (United Kingdom: Miranda Yardley) (181): 43. «Another interesting sub-subgenre was this strange crossover of first-generation emo and grind. Bands like Reversal of Man or Orchid may not have stood the test of time, but it was a pretty cool sound at the time and one that was pretty uniquely American». 
  9. Morris, Kurt. «Usurp Synapse - Disinformation Fix». allmusic.com. AllMusic. Consultado el 7 de mayo de 2017. 
  10. Jason Thompson (15 de junio de 2008). «CIRCLE TAKES THE SQUARE is in the studio». PopMatters. Consultado el 18 de mayo de 2011. 
  11. Andy Malcolm. «La Quiete - the Apoplexy Twist Orchestra split (Heroine Records)». Collective Zine. Consultado el 18 de agosto de 2011. 
  12. «CIRCLE TAKES THE SQUARE is in the studio». Metal Injection. 15 de junio de 2008. Consultado el 18 de julio de 2011. «...CIRCLE TAKES THE SQUARE have retained their integrity and stayed true to the grind influenced experimental, progressive hardcore soundscapes that defined the screamo albums of the early part of the millennium.» 
  13. «The Passionate, Powerful Sounds of Southeast Asian Screamo». Bandcamp Daily. 7 de diciembre de 2017. Consultado el 29 de marzo de 2021. 
  14. «Ten Latinx Bands Riding Screamo's New Wave». Bandcamp Daily. 14 de noviembre de 2019. Consultado el 29 de marzo de 2021. 
  15. Andrew Kelham (21 de enero de 2010). «Pianos Become The Teeth - Old Pride Reviews Rock blood on the dance floor is an example of screamo sound». Rock Sound. Archivado desde el original el 22 de octubre de 2013. Consultado el 1 de septiembre de 2011. 
  16. Wilson, Daniel G. «Respire's "Bound" Is the Emotional Post-Rock and Screamo Epic We Deserve». Vice Media. Consultado el 23 de septiembre de 2018. 
  17. a b «Interpunk.com - The Ultimate Punk Music Store! Le Pre Ou Je Suis Mort». Interpunk. 15 de enero de 2008. Consultado el 24 de agosto de 2011. 
  18. Benjamin (10 de enero de 2009). «Single State of Man – s/t LP». Pinnacle Magazine. Consultado el 1 de septiembre de 2011. 
  19. O'Connor, Andy. «Heaven in Her Arms White Halo». Pitchfork. Consultado el 23 de septiembre de 2018. 
  20. a b You Don't Need Maps (14 de noviembre de 2016). «A Brief History of BLACKENED SKRAMZ – You Don't Need Maps». Youdontneedmaps.wordpress.com. Archivado desde el original el 8 de noviembre de 2020. Consultado el 18 de enero de 2018. 
  21. «No Omega – 'Culture'». Punktastic. 18 de mayo de 2017. Consultado el 18 de enero de 2018. 
  22. Stewart, Ethan (25 de mayo de 2021). «From Hardcore to Harajuku: the Origins of Scene Subculture». PopMatters. Consultado el 25 de mayo de 2021. 
  23. PREIRA, MATT. «Ten Best Screamo Bands From Florida». New Times Broward-Palm Beach. Archivado desde el original el 20 de enero de 2019. Consultado el 10 de febrero de 2019. 
  24. a b Warwick, Kevin (22 de junio de 2016). «All that sass: The albums that define the '00s dance-punk era». The A.V. Club. Consultado el 9 de febrero de 2019. 
  25. ROA, RAY. «WTF is sasscore, and why is SeeYouSpaceCowboy bringing it to St. Petersburg's Lucky You Tattoo?». Creative Loafing. Consultado el 9 de febrero de 2019. 
  26. Stewart, Ethan (25 de mayo de 2021). «From Hardcore to Harajuku: the Origins of Scene Subculture». PopMatters. Consultado el 25 de mayo de 2021. 
  27. «What is Sasscore? • DIY Conspiracy» (en inglés estadounidense). 9 de abril de 2021. Consultado el 9 de octubre de 2021. 
  28. Adams, Gregory (14 de agosto de 2018). «SeeYouSpaceCowboy: Meet "Sasscore" Band Rallying Marginalized People to "Bite Back"». Revolver. Consultado el 9 de febrero de 2019. 

Véase también

Read other articles:

Physics of bouncing balls For balls referred to as 'bouncy balls', see bouncy ball. For the device used in video recording to indicate the rhythm of a song, see bouncing ball (music). For the computer virus, see Bouncing Ball (virus). A bouncing ball. The motion is not quite parabolic due to air resistance. The physics of a bouncing ball concerns the physical behaviour of bouncing balls, particularly its motion before, during, and after impact against the surface of another body. Several aspects…

2014 Japanese anime series Sailor Moon Crystal美少女戦士セーラームーンCrystal(クリスタル)(Bishōjo Senshi Sērā Mūn Kurisutaru)GenreMagical girlCreated byNaoko Takeuchi Original net animationSeason I: Dark KingdomDirected byMunehisa SakaiProduced by Junichirō Tsuchiya Yū Kaminoki Written byYūji KobayashiMusic byYasuharu TakanashiStudioToei AnimationLicensed byAUS: Crunchyroll[a]NA: Viz MediaOriginal networkNiconico (webcast)Tokyo MX…

Fred Armisen agli Imagen Foundation Awards 2014 Fred Armisen, all'anagrafe Fereydun Robert Armisen (Hattiesburg, 4 dicembre 1966), è un comico e attore statunitense. È noto soprattutto per essere un membro del cast del programma televisivo Saturday Night Live, nel quale propone imitazioni di personalità famose o personaggi di sua creazione, oltre che per aver preso parte a diversi film comici tra i quali EuroTrip, Anchorman e Poliziotti fuori - Due sbirri a piede libero. Dal 2011 al 2018 è s…

У этого термина существуют и другие значения, см. Тур. Запрос «Bos taurus primigenius» перенаправляется сюда; см. также другие значения. † Тур Скелет тура Научная классификация Домен:ЭукариотыЦарство:ЖивотныеПодцарство:ЭуметазоиБез ранга:Двусторонне-симметричныеБез ранга:Вт…

Fijian Former rugby player and Coach Rugby playerOsea Kolinisau, OFKolinisau in 2016Birth nameRatu Osea Ramodi KolinisauDate of birth (1985-11-17) 17 November 1985 (age 38)Place of birthSuva, FijiHeight1.74 m (5 ft 9 in)Weight90 kg (14 st 2 lb; 198 lb)Rugby union careerPosition(s) Head CoachCurrent team Fiji SevensSenior careerYears Team Apps (Points)2017–2020 Houston SaberCats 24 (35)2021 Old Glory DC 2 (10) Correct as of 10 July 2021International caree…

Voce principale: Festival di Berlino. La statuetta dell'Orso d'oro L'Orso d'oro (Goldener Bär) è il premio assegnato dalla giuria internazionale del Festival di Berlino al miglior film presentato in concorso. Il premio, una statuetta in bronzo placcata d'oro rappresentante un orso, simbolo della città presente sullo stemma e sulla bandiera, venne creato il 9 ottobre 1950 in occasione della prima riunione del comitato organizzatore della Berlinale.[1] Nella prima edizione del festival …

John Andrew Doyle, DL (14 May 1844 – 4 August 1907[1]) was an English historian, the son of Andrew Doyle, editor of The Morning Chronicle.[2][3] He was educated at Eton and at Balliol College, Oxford, winning the Arnold prize in 1868 for his essay, The American Colonies and elected President of the Oxford Union in 1870. He was a fellow of All Souls from 1870 until his death, which occurred at Crickhowell, Wales, on 4 August 1907. He inherited the estate of his grandfath…

穆罕默德·达乌德汗سردار محمد داود خان‎ 阿富汗共和國第1任總統任期1973年7月17日—1978年4月28日前任穆罕默德·查希爾·沙阿(阿富汗國王)继任穆罕默德·塔拉基(阿富汗民主共和國革命委員會主席團主席) 阿富汗王國首相任期1953年9月7日—1963年3月10日君主穆罕默德·查希爾·沙阿 个人资料出生(1909-07-18)1909年7月18日 阿富汗王國喀布尔逝世1978年4月28日(197…

View of the Eiger from the hut The Mittellegi Hut (German: Mittellegihütte) (3,355 m) is a mountain hut in the Swiss Alps, located on the Mittellegi ridge of the Eiger above Grindelwald. It is the highest mountain hut in the canton of Bern. Its construction was funded by Maki Yūkō, a Japanese climber, in 1924 as a memorial of his world first climb to the Eiger. See also List of buildings and structures above 3000 m in Switzerland References Swisstopo topographic maps Maki Yūkō External link…

  لمعانٍ أخرى، طالع تفجير إسطنبول (توضيح). 41°00′22″N 28°58′39″E / 41.006163888889°N 28.977405555556°E / 41.006163888889; 28.977405555556 تفجير ميدان السلطان أحمد 2016 المعلومات البلد تركيا  الموقع ميدان السلطان أحمد، إسطنبول،  تركيا الإحداثيات 41°00′22″N 28°58′39″E / 41.006163888889°N 28.977405555…

French statesman (1619–1683) For his son, see Jean-Baptiste Colbert, Marquis de Seignelay. Jean-Baptiste ColbertLord of Vandières and CernayPortrait de Jean-Baptiste Colbert (1655)by Philippe de ChampaigneFirst Minister of StateIn office9 March 1661 – 6 September 1683MonarchLouis XIVPreceded byJules Raymond MazarinSucceeded byThe Marquis of LouvoisSecretary of State of the NavyIn office7 March 1669 – 6 September 1683MonarchLouis XIVPreceded byThe Marquis of FresnesSuccee…

Geopolitical concept denoting Chile's unique positionMap of Tricontinental Chile with possessions in South America (mainland), Oceania (Easter Island), and Antarctica (Chilean Antarctic Territory) Tricontinental Chile (Spanish: Chile tricontinental) is a geopolitical concept denoting Chile's unique position with its mainland in South America, Easter Island in Oceania (Polynesia) and the Chilean Antarctic Territory in Antarctica.[1] This concept is built on the basis that there are Chilea…

Indonesian Choice Award untuk Album of the YearDeskripsiAlbum TerbaikNegara IndonesiaDipersembahkan olehNET.Diberikan perdana2014Pemegang gelar saat iniTulus Monokrom (2017)Situs webhut.netmedia.co.id Indonesian Choice Award untuk Album of the Year (Album Terbaik ICA) adalah salah satu penghargaan yang diberikan oleh NET. sebagai apresiasi dalam pembuatan album terbaik pada industri musik Indonesia. Acara Indonesian Choice Awards pertama diadakan pada 2014 dengan Raisa meraih penghargaan te…

Musical instrument in the oboe family This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Oboe d'amore – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2021) (Learn how and when to remove this message) Oboe d'amoreModern and baroque oboe d'amore, Denner copyWoodwind instrumentClassification Woodwind Wind Double…

1980 film by William Friedkin CruisingTheatrical release posterDirected byWilliam FriedkinScreenplay byWilliam FriedkinBased onCruisingby Gerald WalkerProduced byJerry WeintraubStarring Al Pacino Paul Sorvino Karen Allen CinematographyJames ContnerEdited byBud SmithMusic byJack NitzscheProductioncompanies CiP-Europaische Treuhand[1] Lorimar Film Entertainment[1] Distributed byUnited ArtistsRelease dates February 15, 1980 (1980-02-15) (United States) August …

Village in Cornwall, England For the coaster, see MV Lerryn. For the musician, see Diether Dehm. This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Lerryn – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2010) (Learn how and when to remove this message) Human settlement in EnglandLerrynCornish: LynngonnaLerryn…

This article is about the city in Egypt. For other uses, see Esna (disambiguation). This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Esna – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2014) (Learn how and when to remove this message) City in Luxor, EgyptEsna ⲥⲛⲏ ⲉⲥⲛⲏإسناCityFrom top le…

In FabricPoster bioskopSutradaraPeter StricklandProduserAndrew StarkeDitulis olehPeter StricklandPemeran Marianne Jean-Baptiste Hayley Squires Leo Bill Gwendoline Christie Julian Barratt SinematograferAri WegnerPenyuntingMatyas FeketePerusahaanproduksi Rook Films BBC Films British Film Institute Headgear Films Metrol Technology DistributorCurzon Artificial EyeTanggal rilis 13 September 2018 (2018-09-13) (TIFF) 28 Juni 2019 (2019-06-28) (Britania Raya) Durasi118 menitNegaraBrita…

Species of mammal Flat-headed shrew Conservation status Data Deficient  (IUCN 3.1) Scientific classification Domain: Eukaryota Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Mammalia Order: Eulipotyphla Family: Soricidae Genus: Crocidura Species: C. planiceps Binomial name Crocidura planicepsHeller, 1910 Flat-headed shrew range The flat-headed shrew (Crocidura planiceps) is a species of mammal in the family Soricidae. It is found in the Democratic Republic of the Congo, Ethiopia, Nigeria, a…

Campo Calabro Nước Ý Vùng Calabria Tỉnh tỉnh Reggio Calabria (RC) Thị trưởng Độ cao m Diện tích 7,5 km² Dân số  - Tổng số (Tháng 12 năm 2004) 4193  - Mật độ 562/km² Múi giờ CET, UTC+1 Tọa độ 38°13′B 15°40′Đ / 38,217°B 15,667°Đ / 38.217; 15.667 Danh xưng Mã điện thoại 0965 Mã bưu điện 89052 Vị trí của Campo Calabro tại Ý Website: www.comune.campocalabro.rc.it/ Campo Calabro là một đô t…