Chineceu

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo tracta sobre o concepto botanico de chineceu. Pa atros usos d'a palabra chineceu, se veiga Chineceu (desambigación).
Representación esquematica d'o chineceu d'una flor.

O chineceu (pronunciau /tʃine'θew/ (AFI)) ye o conchunto d'as partes reproductivas femeninas en as flors d'as plantas anchiospermas. O chineceu ye o cuarto y mas distal d'os verticilos d'a flor, y en chunto con l'androceu, uno d'es dos consideraus fértils.

A la practica, o chineceu ye formau basicament de o pistilo, anque muitas especies vechetals en tienen mas d'uno por cada flor, por o cual un chineceu puede estar formau por uno u mas d'un pistilo. O pistilo ye feito de carpelos, unas fuellas modificadas que son capables de fer ovulos vechetals por l'interior, y os carpelos pueden estar soldaus entre se (formando un chineceu gamocarpelar u sincarpico) u libres (chineceu dialicarpelar u apocarpico).

Etimolochía

A palabra chineceu ye un cultismo d'uso cientifico, formau a partir d'o latín <GYNAECĒUM, dende o griego <γυναικεῖον, "gynaikeîon", que ye como se deciba la parte d'a casa reservada pa las mullers en l'Antiga Grecia.[1]

Se veiga tamién

Referencias

  1. ↑ (es) «Gineceo» en a edición en linia d'o Diccionario de la Real Academia, consultau o 16 de chunio de 2018.