Chinés mandarín

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Chinés mandarín
官話 (Guānhuà)
Variedaz d'o chinés

Extensión d'o mandarín en China
Localización cheografica
Estau {{{estau}}}
País {{{país}}}
Rechión {{{rechión}}}
Parlau en Sudeste d'Asia
Lugars principals
Estatus
Atras denominacions {{{atras denominacions}}}
Charradors 867.2 millons
Oficial en China
Singapur
Republica de China
Malaisia
Nacions Unidas
Reconoixiu en {{{reconoixiu}}}
Regulau por Sin regular
Vitalidat Muit alta
Escritors principals
Rasgos dialectals
Clasificación lingüistica
Sino-tibetana
Codigos
ISO 639-1 zh
ISO 639-2 chi (B), zho (T)
ISO 639-3
SIL cmn

O chinés mandarín u chino mandarín, u simplament mandarín[1], ye o conchunto de dialectos chineses intelelichibles entre éls que se charran en o norte, centro y sudueste de China. O termin chinés ye, en pinyin, běifānghuà (Tradicional: 北方話 / simplificato: 北方话, "parla d'o norte"). Ye a prencipal forma parlata d'o chinés, con mas de 836 millons de fablants. O mandarín ye muit diferent d'os dialectos d'o sud, como o cantonés u o wu, por ixo bi ha muitos lingüistas que s'estiman mas de considerar a o mandarín y a os dialectos d'o sud como luengas diferents. Hue ye a luenga que s'emplega en as escuelas de China, en preferencia d'atros dialectos d'o chinés, como o propio cantonés.

Se veiga tamién

Referencias

  1. ↑ (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.

Vinclos externos