Świadkowie Jehowy w Portoryko

Świadkowie Jehowy w Portoryko
Państwo

 Stany Zjednoczone

Terytorium nieinkorporowane

 Portoryko

Liczebność
(2023)

23 032

% ludności kraju
(2023)

0,71%

Liczba zborów
(2023)

227

Rozpoczęcie działalności

ok. 1930

Mapa konturowa Portoryka, po prawej znajduje się punkt z opisem „Caguas”
Miejscowości w Portoryko, w których znajduje się Sala Zgromadzeń (czerwony kolor)

Świadkowie Jehowy w Portoryko – społeczność wyznaniowa w Portoryko, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 23 032 głosicieli, należących do 227 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziły się 43 543 osoby (ok. 1,4% mieszkańców)[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje amerykańskie Biuro Oddziału[3][4].

Historia

Początki

Świadkowie Jehowy rozpoczęli działalność kaznodziejską w Portoryko na początku lat 30. XX wieku. Pierwszym głosicielem był 70-letni John Dahlberg, który słabo znał język hiszpański. W 1932 roku rozpowszechniono około 10 tysięcy egzemplarzy broszury Królestwo Boże – nadzieja świata[5]. W roku 1935 do Portoryko przybyły dwie pionierki – Lillian Carr i Marie Hawkins, które przez ponad 10 lat głosiły i rozpowszechniały literaturę biblijną na całej wyspie, choć nie posługiwały się biegle językiem hiszpańskim[6]. W 1938 roku działalność tę kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych.

W 1938 roku literatura biblijna trafiła do rąk Ambrosio Rosy Garcii, który pomimo sprzeciwu miejscowych duchownych oraz policji wkrótce rozpoczął głoszenie od domu do domu. W trakcie głoszenia spotkał Santiago Rodrigueza, Sr., który przyłączył się do tej działalności. W wyniku ich wysiłków powstała pierwsza mała grupa sympatyków Świadków Jehowy, która rozpoczęła organizowanie wspólnych spotkań. 18 stycznia 1940 roku w miejscowej rzece odbył się pierwszy chrzest w Portoryko. Ponieważ w Portoryko nie było innych Świadków Jehowy, Ambrosio Rosa Garcia ochrzcił Santiago Rodrigueza i na odwrót. 8 czerwca 1940 roku powstał pierwszy miejscowy zbór[6].

W marcu 1944 roku dotarła pierwsza szóstka misjonarzy, absolwentów pierwszej klasy Szkoły Gilead, Leo i Eunice Van Daalen, rodzeni bracia Leo – Emil, Arthur, Homer oraz ich kuzyn Donald[7]. Pierwszy kongres w Portoryko odbył się w 1945 roku w San Juan; uczestniczyło w nim 250 osób. 1 kwietnia 1946 roku zostało otwarte Biuro Oddziału[6]. W roku 1947 zanotowano liczbę 71 głosicieli w 4 zborach – zorganizowano 61 specjalnych spotkań religijnych w 12 miastach. W 1948 roku liczba głosicieli wzrosła do 160, a w następnym roku do 253 w 7 zborach; zorganizowano 136 specjalnych spotkań. W 1959 roku przekroczono liczbę 500 głosicieli. W grudniu 1960 roku przyjechał do Portoryko Milton Henschel.

Rozwój działalności

W 1963 roku otwarto Biuro Oddziału. W styczniu 1967 roku w San Juan odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności” z udziałem 8604 obecnych, na którym 225 osób zostało ochrzczonych. W kraju działało 3488 głosicieli[8][9]. Dwa lata później (1969) liczba głosicieli przekroczyła 5500.

We wrześniu 1973 roku po raz drugi na wyspie zorganizowano kongres międzynarodowy, pod hasłem „Boskie zwycięstwo” z udziałem ponad 31 000 obecnych (w tym 5000 delegatów zagranicznych) i ochrzczono 1007 osób. W 1978 roku przekroczono liczbę 17 tysięcy głosicieli w 227 zborach. W roku 1978 na dwóch kongresach pod hasłem „Zwycięska wiara” obecnych było 32 267 osób.

W roku 1993 grono wolontariuszy portorykańskiego oddziału Towarzystwa Strażnica powiększyło się z 23 do przeszło 100 osób. Było to konieczne, by oddział mógł przejąć nadzór nad tłumaczeniem publikacji Świadków Jehowy na język hiszpański. 17 kwietnia 1993 roku oddano do użytku nowe Biuro Oddziału, a liczba głosicieli przekroczyła 25 000. W 1994 roku odbyły się pierwsze zgromadzenia w języku migowym. 18 kwietnia 1995 roku Sąd Apelacyjny w Portoryko pierwszy raz orzekł na korzyść Świadków Jehowy w sprawie prawa do odmowy przyjęcia transfuzji krwi. Spotkało się to z wielkim oddźwiękiem. Zorganizowano konferencję prasową, w której uczestniczyli przedstawiciele czołowych gazet, rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych[10]. 1 kwietnia 1996 roku Obwodowy Sąd Apelacyjny w San Juan potwierdził, że naruszono konstytucyjne prawo do swobody wyznania i prywatności Świadków Jehowy, zagwarantowane przez Kartę Praw Wspólnoty Portoryko. We wrześniu 1998 roku na stołecznym Stadionie im. Hirama Bithorna 15 065 osób skorzystało z kongresu międzynarodowego pod hasłem „Boża droga życia”. W tym samym miesiącu pośpieszono z pomocą współwyznawcom, poszkodowanym przez huragan Georges[11].

W 2005 roku zaskarżono do Federalnego Sądu Okręgowego dla Dystryktu Portoryko (po nieudanych próbach polubownego porozumienia) – prawo, umożliwiające tworzenie zamkniętych dzielnic, bez możliwości bezpośredniego świadczenia kaznodziejskiego „jako niezgodne z konstytucją i naruszające wolność słowa i wyznania”. Portoryko eksportuje Świadków — oznajmił Ronald Parkin, koordynator Komitetu Oddziału. Na wyspie działa około 25 000 głosicieli i liczba ta utrzymuje się już od kilku lat. Co roku emigruje do Stanów Zjednoczonych około 1000 głosicieli. Wielu z nich przeprowadza się ze względów ekonomicznych[12]. W sierpniu 2006 roku kilkuset portorykańskich delegatów uczestniczyło w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Wyzwolenie jest blisko!” w Chorzowie. W styczniu 2010 roku miejscowy Sąd Najwyższy poparł prawo dorosłego pacjenta do odmowy pewnych metod leczenia z użyciem krwi. Trybunał uznał prawo pacjenta do wcześniejszego sporządzenia pisemnych dyrektyw i nakazał pracownikom medycznym ich respektowanie, nawet gdy pacjent jest nieprzytomny[13].

W roku 2013 nadzór nad działalnością w tym kraju przejęło amerykańskie Biuro Oddziału[9]. W 2015 roku 328 zborów Świadków Jehowy zgromadzających się w 177 Salach Królestwa przeprowadzało zebrania zborowe w 6 językach (amerykańskim języku migowym, angielskim, arabskim, mandaryńskim i hiszpańskim)[14].

W dniach od 26 do 28 sierpnia 2016 roku w San Juan odbył się kongres specjalny pod hasłem „Lojalnie trwajmy przy Jehowie!” z udziałem delegatów z Brazylii, z Kuby, z Gujany, Portoryko i ze Stanów Zjednoczonych[15][16].

We wrześniu 2017 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Irma i huragan Maria[17][18][19][20], w styczniu 2020 roku przez trzęsienie ziemi[21], a we wrześniu 2022 roku przez huragan Fiona[22]. W kolejnych miesiącach przeprowadzono program odbudowy zniszczonych obiektów[23].

Uwagi

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

  1. Portoryko – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  2. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2023-01-17].
  3. Rocznik Świadków Jehowy 2015, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 41.
  4. Watchtower, Kontakt. Portoryko [online], jw.org.
  5. Dawanie świadectwa aż po krańce ziemi — część 2, [w:] Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1993, s. 438.
  6. a b c Watchtower, Puerto Rico. Our History [online], jw.org, 2015 [dostęp 2015-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08].
  7. Watchtower, „To jest ta droga. Chodźcie nią”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXX, Towarzystwo Strażnica, 15 stycznia 2009, s. 17–20, ISSN 1234-1150.
  8. ‘Faith Talked About Throughout the Whole World’, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 maja 1967, s. 268 (ang.).
  9. a b Watchtower, Szczęście wynika z dawania, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXXVII, Towarzystwo Strażnica, sierpień 2016, s. 3–7, ISSN 1234-1150.
  10. Watchtower, Przełom w dziedzinie prawa, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXVII, Towarzystwo Strażnica, 15 stycznia 1996, s. 30, ISSN 1234-1150.
  11. Rocznik Świadków Jehowy 2000, Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 8.
  12. Watchtower, Czuwajmy i odważnie podążajmy naprzód!, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, 1 kwietnia 2002, s. 26, ISSN 1234-1150.
  13. Rocznik Świadków Jehowy 2011, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 25, 26.
  14. Watchtower, Kingdom Work [online], jw2016.org, 2015 [dostęp 2015-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08] (ang.).
  15. Watchtower, Specjalny kongres w Portoryko [online], jw.org, 25 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-25].
  16. Watchtower, Special Conventions 2016 [online], jw2016.org, 2015 [dostęp 2015-09-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-11] (ang.).
  17. Watchtower, Świadkowie Jehowy zwiększają tempo akcji niesienia pomocy po przejściu huraganów [online], jw.org, 19 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-25].
  18. Watchtower, Wstępne doniesienia o skutkach uderzenia huraganu Maria [online], jw.org, 22 września 2017 [dostęp 2017-09-23].
  19. Watchtower, Skutki przejścia huraganu Irma [online], jw.org [dostęp 2017-10-03].
  20. Watchtower, Dziękujemy Jehowie i nabieramy odwagi! [online], jw.org, 29 września 2017 [dostęp 2017-10-14].
  21. Watchtower, Silne trzęsienia ziemi w Portoryko [online], jw.org, 15 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-15].
  22. Watchtower, Huragan Fiona powoduje zniszczenia na Karaibach [online], jw.org, 26 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  23. Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 1/2023 [online], jw.org, 6 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-06].

Bibliografia

Linki zewnętrzne