Urodziła się w Taszkencie, gdzie w 1903 ukończyła liceum dla kobiet. W tymże roku podjęła studia na Wyższych Żeńskich Kursach Przyrodniczych w Petersburgu (Высшие женские естественно-научные курсы М.А. Лохвицкой-Скалон) z zakresu zoologii oraz paleontologii, kończąc je w 1907 r. Później została zatrudniona na macierzystej uczelni oraz na Uniwersytecie Petersburskim, gdzie została uczennicą Inostrancewa i gdzie w 1913 zdała egzaminy eksternistyczne na tytuł magistra. Jednocześnie z pracą na uniwersytecie i później, aż do 1920 r., prowadziła badania w Uzbekistanie, w tym w zakresie hydrogeologii, geologii i nad mięczakami trzeciorzędu, zbierając tam okazy i opracowując je. W 1917 zawarła związek małżeński z Antonim Kulczyckim. Od 1920 do 1925 r. pracowała na uniwersytecie taszkenckim, zostając tam profesorem. W 1925 r. razem z rodziną przeprowadziła się do Polski. Pracowała w Warszawie w zawodzie paleontologa. W 1945 została zatrudniona w Muzeum Ziemi Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, pracując tam do śmierci.
Nazwiskiem Z. Gorizdo nazwano trzy taksonymałży paleogeńskich z terenu Środkowej Azji: Ostrea (Gorizdrella), Ostrea gorizdroae, Corbula (Cuneocorbula) gorizdroae[7].