Zettabajt (skrót ZB), zebibajt (skrót ZiB) – jednostki używane w informatyce oznaczające odpowiednio tryliard (1021) bajtów i 270, czyli 10247 bajtów.
Zgodnie ze standardem IEC 60027-2 w systemie przedrostków dwójkowych (binarnych) obowiązują zależności[1]:
1 ZiB = 1024 EiB = 1024 · 1024 PiB = 1024 · 1024 · 1024 TiB = 1024 · 1024 · 1024 · 1024 GiB = 10245 MiB = 10246 kiB = 10247 B
natomiast w systemie przedrostków dziesiętnych SI:
1 ZB = 1000 EB = 1000 · 1000 PB = 1000 · 1000 · 1000 TB = 1000 · 1000 · 1000 · 1000 GB = 10005 MB = 10006 kB = 10007 B
Przykłady użycia
- GUID Partition Table (GPT) pozwala na zdefiniowanie dysku i partycji o maksymalnym rozmiarze 7,02 zettabajta lub 5,946 zebibajta, gdy używane są 512-bajtowe sektory[2].
- ZFS pozwala zarządzać pamięcią masową o maksymalnym rozmiarze około 256 biliardów zettabajtów[3].
Zobacz też
Przypisy