Urodził się w żydowskiej rodzinie Mateusza Libina (zm. 1936)[2] i Ludwiki z Zająców. Miał brata Antoniego. Matka i brat zostali zamordowani podczas II wojny światowej, padając ofiarą Holocaustu[3].
Ukończył Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. Później studiował polonistykę, filozofię i historię na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując w 1936 dyplom magistra, a w 1938 dyplom nauczyciela szkół średnich[4]. Następnie rozpoczął pracę nauczyciela w męskim gimnazjum „Spójnia”.
Po wojnie, w latach 1945–1950 był nauczycielem szkół średnich. W 1946 doktoryzował się na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie rozprawy Działalność literacka Stanisława Kostki Potockiego. Od 1950 był wykładowcą, od 1954 profesorem historii literatury polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (od 1971 - profesorem zwyczajnym). W latach 1952–1960 był dziekanem Wydziału Filologicznego UW[4].
↑M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego - wymieniony jako dr Liblin-Libera Zdzisław.