Reprezentacja Wysp Salomona na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 liczyła troje zawodników (dwie kobiety i mężczyzna). Wyspy Salomona miały swoich przedstawicieli w dwóch spośród 28 rozgrywanych dyscyplin. Zawodnicy z tego kraju nie zdobyli żadnego medalu[1]. Chorążym reprezentacji była sztangistkaWendy Hale[2]. Najmłodszą reprezentantką tego państwa na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 była 20-letnia lekkoatletkaPauline Kwalea, a najstarszym przedstawicielem tego kraju był 26-letni lekkoatleta Francis Manioru[1]. Dwoje zawodników debiutowało na igrzyskach[3].
Był to siódmy start tej reprezentacji na igrzyskach olimpijskich[2]. Najlepszym wynikiem, jaki osiągnęli reprezentanci tego wyspiarskiego państwa na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008, była 12. pozycja, jaką Hale zajęła w rywalizacji sztangistek w kategorii wagowej do 58 kg.
Tło startu
Narodowy Komitet Olimpijski Wysp Salomona powstał w 1983 roku i tego samego roku został zatwierdzony przez MKOl[4]. Od tego czasu Komitet Olimpijski tegoż kraju zgłasza reprezentacje Wysp Salomona do udziału w najważniejszych imprezach międzynarodowych takich jak igrzyska Pacyfiku, czy igrzyska olimpijskie[4].
Spośród dwudziestu ośmiu dyscyplin sportowych, które Międzynarodowy Komitet Olimpijski włączył do kalendarza igrzysk, reprezentacja Wysp Salomona wzięła udział w dwóch. W lekkoatletyce Narodowy Komitet Olimpijski tegoż kraju wystawił dwoje zawodników, zaś w podnoszeniu ciężarów Narodowy Komitet Olimpijski Wysp Salomona wystawił jedną zawodniczkę[1].
Wyspy Salomona w lekkoatletyce reprezentowało dwoje zawodników – jeden mężczyzna i jedna kobieta. Każde z nich wystartowało w jednej konkurencji. Początkowo Pauline Kwalea i Francis Manioru nie zakwalifikowali się do udziału w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008, gdyż nie uzyskali wymaganego minimum kwalifikacyjnego. Zgodnie z przepisami przyjętymi przez IAAF każdy kraj, w którym żaden z zawodników nie wypełnił minimum kwalifikacyjnego, otrzymał zaproszenie do zgłoszenia do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2008 nie więcej niż 2 lekkoatletów[5].
Jako pierwszy podczas igrzysk w Pekinie wystartował Francis Manioru, który wziął udział w rywalizacji sprinterów w biegu na 100 metrów. Eliminacje rozpoczęły się 15 sierpnia2008 roku o godzinie 9:45. Manioru startował w pierwszym biegu eliminacyjnym, który odbył się o tej samej godzinie[6]. Podczas tego biegu wiatr był niekorzystny; jego siła wyniosła 0,2 metra na sekundę. Z wynikiem 11,09 zajął ostatnie, 8. miejsce, co w łącznej klasyfikacji dało mu 68. miejsce na 80 sklasyfikowanych zawodników[6]. Jego czas reakcji wyniósł 0,197 sekundy. Zwycięzcą tej konkurencji został Usain Bolt z Jamajki[7].
Jako druga podczas igrzysk wystartowała Pauline Kwalea, która wzięła udział w rywalizacji sprinterek w biegu na 100 metrów. Eliminacje tej konkurencji rozpoczęły się 16 sierpnia2008 roku o godzinie 10:50. Kwalea startowała w szóstym biegu eliminacyjnym, który odbył się o godzinie 11:25[8]. Podczas tego biegu wiatr był niekorzystny; jego siła wyniosła 0,9 metra na sekundę. Z wynikiem 13,28 zajęła ostatnie, 8. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym, co w łącznej klasyfikacji dało jej 74. miejsce w gronie 84 zawodniczek[8]. Zwyciężczynią tej konkurencji została Shelly-Ann Fraser z Jamajki[9].
Wyspy Salomona w podnoszeniu ciężarów reprezentowała jedna zawodniczka – Wendy Hale. Nie awansowała przez kwalifikacje drużynowe, jednak otrzymała zaproszenie do udziału w igrzyskach. Były to jej pierwsze igrzyska[10].
W Pekinie wystartowała w kategorii wagowej do 58 kilogramów. Zawody w tej kategorii odbyły się 11 sierpnia2008 roku. Była to szósta konkurencja podnoszenia ciężarów na igrzyskach w Pekinie[11]. Hale wystartowała w grupie A. W rwaniu dwie próby na 74 i 78 kilogramów miała udane, natomiast próbę na 82 kilogramy spaliła. Rwanie zakończyła z wynikiem 78 kilogramów[12]. W podrzucie jedną próbę na 95 kilogramów zaliczyła, a dwie pozostałe próby na 100 kilogramów spaliła. Podrzut zakończyła z wynikiem 95 kilogramów[13], i z wynikiem 173 kilogramów w dwuboju zajęła ostatnie, 12. miejsce[14]. Zwyciężczynią tej konkurencji została Chen Yanqing z Chin[15].