Zawody odbywały się między innymi na Stadionie Miejskim (ceremonia otwarcia i zamknięcia zawodów), w Hali Stulecia oraz Hali Orbita. Wyremontowane zostały Stadion Olimpijski oraz basen przy ulicy Wejherowskiej[2][3].
Koszt organizacji imprezy szacowany był na około 45 milionów dolarów amerykańskich. Kwotę tę pokryło miasto oraz wojewódzkie i rządowe dotacje[4].
Wybór organizatora
Wrocław starania o organizację World Games 2017 rozpoczął w lutym 2011. Pod koniec maja 2011, podobnie jak Budapeszt, Genua i Kapsztad, Wrocław zgłosił oficjalną kandydaturę do organizacji zawodów. W lipcu 2011 przedstawiciele International World Games Association wizytowali kandydujące miasta. W sierpniu IWGA ogłosiła listę miast-kandydatów spełniających wszystkie warunki, na której znalazły się Wrocław, Budapeszt i Kapsztad[5]. Z dalszej rywalizacji o organizację zawodów odpadła Genua. W grudniu 2011 komitet wykonawczy IWGA dokonał ostatecznej oceny prezentacji i wizytacji w poszczególnych miastach[5].
Decyzja o przyznaniu organizacji igrzysk miastu Wrocław została ogłoszona przez prezydenta International World Games Association Rona Froehlicha 12 stycznia 2012 w Lozannie[6]. Ostatecznie o organizację imprezy rywalizowały Wrocław i Budapeszt, gdyż Kapsztad przesunął swoją kandydaturę na rok 2021[7].
Rozgrywane dyscypliny
Uczestnicy World Games we Wrocławiu w 2017 rywalizowali w 33 dyscyplinach sportowych, w tym 4 pokazowych. Po raz pierwszy w historii imprezy rozgrywany jest unihokej oraz boks tajski[1].
Jedno z największych sportowych wydarzeń w dziejach Polski w liczbach: w ciągu 10 dni sportowej rywalizacji uczestniczyło 240 tysięcy uczestników wydarzeń na 26 arenach i w strefie kibica, 3500 zawodników ze 112 krajów świata, polscy zawodnicy wywalczyli 30 medali: 9 złotych, 10 srebrnych i 11 brązowych, sportowe wydarzenia relacjonowało 700 dziennikarzy z 50 krajów świata, łączna widownia w 113 krajach na świecie to 420 milionów widzów a w Polsce ponad 12 milionów widzów
[9].