Wojciech Kalenkiewicz (ur. 31 sierpnia 1914, zm. 12 września 1939 w Piastowie) – porucznik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Jana (1875–1960) i Heleny z Zawadzkich. Był młodszym bratem Anny (1903–1967) i Macieja (1906–1944).
Był absolwentem Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu. 4 sierpnia 1934 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1934 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a minister spraw wojskowych wcielił do 1 pułku artylerii lekkiej Legionów w Wilnie[1]. Na stopień porucznika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 i 11. lokatą w korpusie oficerów artylerii[2][3]. W 1939 pełnił służbę w 2 pułku piechoty Legionów na stanowisku dowódcy plutonu artylerii piechoty[4]. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej[5][6]. 12 września ranny pod Ołtarzewem dostał się do niemieckiej niewoli. Tego samego dnia został zamordowany w Piastowie. Według innej wersji zmarł 26 września w szpitalu PCK w Ursusie[7], w następstwie ran odniesionych 13 września[8] [9].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 214, 223.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 459.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 190.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 549.
- ↑ Bielski 1991 ↓, s. 133, 134, 388.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 53, 58.
- ↑ Bielski 1991 ↓, s. 388.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 175, 350.
- ↑ Rómmel 1958 ↓, s. 391, tu błędnie jako por. Kolankiewicz.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 59.
Bibliografia