Książę Wilhelm był trzecim dzieckiem, a drugim synem wielkiego księcia Pawła Fryderyka i Aleksandry Pruskiej, córki Fryderyka Wilhelma III, króla Prus i jego żony, królowej Luizy Pruskiej. Był oficerem w armii pruskiej. Nie miał dobrej reputacji. W berlińskich kręgach znany był jako hazardzista. Miał przydomek „Książę Sznaps”[1].
Ukończył gimnazjum w Dreźnie. Studiował. Nie miał jednak głowy do nauki. Bardziej interesowały go rozrywka i alkohol[2]. W 1865 roku w Berlinie poślubił księżniczkę Fryderykę Wilhelminę Luizę Aleksandrę Pruską (1842–1906), córkę księcia pruskiego Albrechta Hohenzollerna (1809–1872) i niderlandzkiej królewny Marianny Orańskiej. Miał wówczas 38 lat i był 15 lat starszy od swojej żony. Małżeństwo nie było szczęśliwe. Notoryczny gracz, pijak i kobieciarz nie był dobrą partią dla młodej kobiety[3]. Para doczekała się tylko jednej córki, urodzonej trzy lata po ślubie Charlotty. Została ona wydana za księcia Reuss-Köstritz Henryka XVIII, a po jego śmierci wyszła za Roberta Schmidta[4].
W czasie wojny austriacko-pruskiej dowodził w randze generała-majora oddziałem brygady lekkiej kawalerii, a podczas wojny francusko-pruskiej jako generał-porucznik 6 dywizją kawalerii. 9 września 1870 został ranny w trakcie walk o Laon we Francji. W 1875 roku został zwolniony ze służby czynnej. Zmarł 28 lipca 1879 w trakcie operacji w Heidelbergu. Został pochowany w katedrze w Schwerinie.
Odznaczenia
Do 1878 roku książę Wilhelm był posiadaczem następujących odznaczeń[5]:
↑René Wiese, Herzog Wilhelm zu Mecklenburg (1827–1879): Kavalleriegeneral, Bankrotteur und Weltreisender wider Willen In: Mecklenburgische Jahrbücher. – Schwerin: Verein für Mecklenburgische Geschichte u. Altertumskunde. – Bd. 125.2010, s. 226.
↑Bernd Kasten, Prinz Schnaps. Schwarze Schafe im mecklenburgischen Fürstenhaus. Rostock 2009, s. 15.
↑Genealogy index [online], genealogy.euweb.cz [dostęp 2017-11-20].strona główna serwisu
↑Za: Mecklenburg-Schwerinscher Staatskalender 103 (1878), s. 4.
René Wiese, Herzog Wilhelm zu Mecklenburg (1827–1879): Kavalleriegeneral, Bankrotteur und Weltreisender wider Willen, [w:] „Mecklenburgische Jahrbücher”. Schwerin: Verein für Mecklenburgische Geschichte u. Altertumskunde. – Bd. 125.2010.