Waldemar Wilhelm

Waldemar Wilhelm
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1935
Piotrków Trybunalski

Data śmierci

11 marca 2023

Zawód

pedagog, reżyser, dyrektor teatru

Lata aktywności

1962–2009

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Waldemar Wilhelm (ur. 8 maja 1935 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 11 marca 2023) – polski pedagog, reżyser, dyrektor teatrów.

Życiorys

Absolwent Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi: Wydziału Aktorskiego i Wydziału Reżyserii Teatrów Niezawodowych (obydwa 1962) oraz Wydziału Reżyserii Filmowej (1969). W latach 1959–1960 studiował w Moskiewskim Instytucie Sztuki[1].

Od 1962 r. wykładowca na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi, w 1989 r. pełnił funkcję jego dziekana. W latach 1975–1976 zatrudniony jako reżyser w Teatrze im. A. Węgierki w Białymstoku. Następnie dyrektor Teatru im. Bogusławskiego w Kaliszu (1977-80) i Teatru „Pinokio” w Łodzi (1993-2009).

Zdobył renomę najlepszego w kraju specjalisty od układania pojedynków, przede wszystkim z użyciem broni białej. Układał m.in. scenę pojedynku Wołodyjowskiego z Kmicicem w Potopie Hoffmana, a także sceny walk w Rękopisie znalezionym w Saragossie Hasa i walk wręcz w serialu Czterej pancerni i pies[1].

Sporadycznie występował także jako aktor, m.in. w Czterech pancernych i Panience z okienka.

Wyróżnienia

Przypisy

  1. a b Mieczysław Kuźmicki: Waldemar Wilhelm: Szable w dłoń!. sfp.org.pl, 2016-08-11. [dostęp 2023-03-06].
  2. ZOZ Górna na razie ocalał. [w:] lodz.naszemiasto.pl [on-line]. Polska Press Sp. z o.o, 2001-04-05. [dostęp 2022-08-31].

Bibliografia