WZT-4
|
Dane podstawowe
|
Państwo
|
Polska
|
Producent
|
Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy S.A.
|
Typ pojazdu
|
wóz zabezpieczenia technicznego
|
Trakcja
|
gąsienicowa
|
Załoga
|
4
|
Historia
|
Produkcja
|
2008-2010
|
Dane techniczne
|
Silnik
|
12-cylindrowy wysokoprężny PZL Wola S-1000R o mocy 1000 KM (736 kW)
|
Transmisja
|
mechaniczna
|
Poj. zb. paliwa
|
1520 L (wraz z beczkami)
|
Długość
|
850 cm
|
Szerokość
|
360 cm
|
Wysokość
|
217 cm
|
Prześwit
|
39,5 cm
|
Masa
|
bojowa: 45 t
|
Osiągi
|
Prędkość
|
65 km/h w terenie: 40-50 km/h
|
Zasięg pojazdu
|
420-600
|
Pokonywanie przeszkód
|
Brody (głęb.)
|
do 1,8 m bez przygotowania: do 1,2 m
|
Rowy (szer.)
|
do 2,6-2,8 m
|
Ściany (wys.)
|
do 0,7 m
|
Kąt podjazdu
|
do 30
|
Dane operacyjne
|
Uzbrojenie
|
WKM M2 kalibru 12,7x99 mm
|
Wyposażenie
|
12 wyrzutni granatów dymnych Dezamet 902A
|
Użytkownicy
|
Malezja
|
WZT-4 – wóz zabezpieczenia technicznego, produkcji polskiej, bazujący na podwoziu czołgu PT-91Z, w wersji dla Malezji[1], i kadłubie MID.
Historia
WZT-4 jest projektem zakładów OBRUM i ZM Bumar Łabędy, który został zaprojektowany na potrzeby kontraktu sprzedaży czołgów PT-91Z do Malezji. W lipcu 2008 roku oddano do produkcji pojazd, który zunifikowano z zamówionymi przez Malezję czołgami typu PT-91Z, poprzez użycie tych samych podzespołów: układ napędowy Power Pack z silnikiem PZL Wola S-1000R o mocy 1000 KM i automatyczną przekładnią SESM Renk ESM-350M oraz użycie kadłuba MID, który zapewnia również lepsze warunki pracy załogi.
Konstrukcja
Wydawało się logicznym oparcie jego konstrukcji na WZT-3, ale analizy wykazały, że lepiej w nowym wozie sprawdzi się konstrukcja maszyny inżynieryjno-drogowej MID-M[2].
Wnętrze wozu dzieli się na trzy przedziały: załogi w przedniej części, w środkowej transportowy i napędowy z tyłu wozu. Przedział transportowy może służyć do przewożenia większych urządzeń niezbędnych do wykonywania prac inżynieryjnych, lub do transportu rannych - do 3 osób na noszach w pozycji leżącej. Całość jest klimatyzowana.
- zastosowano silnik o mocy 1000 KM
- przekładnia automatyczna z wolantem
- układ napędowy PowerPack
- klimatyzacja
- agregat prądotwórczy
- system nawigacji
- system zarządzania polem walki
- dwie radiostacje
- telefon wewnętrzny
- żuraw o udźwigu do 20 t umieszczony po przeciwnej stronie do wylotu spalin (ułatwia to warunki pracy),
- bębnowa hydrauliczna wciągarka o uciągu 30–90 t przy użyciu bloczków.
Uzbrojenie to przeciwlotniczy karabin maszynowy kal. 12,7 mm NATO, przyrządy obserwacyjne dzienne i nocne, zespół urządzeń ochrony przed bronią masowego rażenia, wyrzutnie granatów zadymiających oraz termiczną aparaturę zadymiającą do stawiania zasłon dymnych, urządzenie przeciwpożarowe wewnątrz wozu, urządzenie ułatwiające poruszanie się w wodzie, urządzenie holownicze, wciągarkę pomocniczą, oraz spychacz. W chwili rozpoczęcia produkcji WZT-4 należał do najnowocześniejszych pojazdów tego typu na świecie.
W każdym wozie znajduje się komplet części zamiennych i narzędzi, spawarka elektryczna, palnik acetylenowo-tlenowy do cięcia i spawania, przetwornica napięcia oraz wyposażenie do ewakuacji medycznej rannych.
Napęd to sześć par podwójnych kół jezdnych, przednich kół napinających i tylnych napędowych.
Użytkownicy
- Malezja: Wojska Lądowe Sił Zbrojnych Królestwa Malezji – 6 szt.[3]
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Kiński. "Wuzetka" dla Malezji. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2008. s. 16–24.
Linki zewnętrzne