Nisza Władysława Sołtana w katakumbach na Starych Powązkach
Władysław Eugeniusz Sołtan [1] herbu Sołtan [2] , wzgl. Pereświet-Sołtan (ur. 7 lipca 1870 w Twerze , zm. 7 lutego 1943 w Warszawie ) – polski prawnik, działacz państwowy II Rzeczypospolitej ; syn Władysława Hieronima Sołtana , ojciec Jerzego .
Życiorys
Absolwent prawa uniwersytetu w Dorpacie . Pracował jako adwokat w Rydze i Petersburgu . Dyrektor Ryskiego Katolickiego Towarzystwa Dobroczynności, wiceprezes Polskiego Komitetu Organizacyjnego w Rydze i członek Konwentu Polonia . W 1911 osiadł w rodzinnym majątku w Inflantach .
Wojewoda warszawski (19 listopada 1919 – 19 grudnia 1923, 22 marca 1924 – 24 listopada 1927). Delegat rządu polskiego na Litwie Środkowej (4 lutego 1922 – 6 kwietnia 1922; do rezolucji Sejmu Ustawodawczego o bezwarunkowej inkorporacji Litwy Środkowej do Polski wbrew stanowisku rządu RP i Józefa Piłsudskiego ).
Minister spraw wewnętrznych w rządzie Władysława Grabskiego (19 grudnia 1923[3] – 21 marca 1924).
Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej , w latach 1936–1939 przewodniczący Porozumienia Organizacji Współdziałających w Zwalczaniu Komunizmu . Na początku marca 1938 został wybrany członkiem sądu koleżeńskiego Zjednoczenia Polskich Prawników Katolików[4] .
Honorowy obywatel Włocławka i Żyrardowa [5] . Dawny patron pl. Jana Pawła II w Żyrardowie[6] .
Podczas okupacji niemieckiej był przewodniczącym Naczelnej Rady Konspiracji Harcerstwa Polskiego.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ Marek Jerzy Minakowski: Władysław Eugeniusz Sołtan . Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2009-07-20].
↑ Władysław Eugeniusz Sołtan h. wł. [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-02-16] .
↑ II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r. . „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 20, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych .
↑ Nowe władze zjednoczenia polskich prawników katolików . „ABC ”. Nr 71, s. 3, 7 marca 1938.
↑ Andrzej Góralski, Czerwony wrzód samorządów , "Życie Żyrardowa", nr 32 z 8 sierpnia 1991, s. 1, 4
↑ Zabytki , zyrardow.pl [dostęp: 18 marca 2021]
↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? . Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 684.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924 . Warszawa: Prezydium Rady Ministrów , 1926, s. 21.
↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za zasługi dla dobra literatury”.
Bibliografia
Słownik biograficzny adwokatów polskich , tom II, zeszyt 3/4: M – Ż. Warszawa, 2007 (autor biogramu J. Wolski).
Kto był kim w II Rzeczypospolitej , pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego , Warszawa 1994, wyd I.
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
W latach 1956–1964 ZHP kierował Naczelnik Harcerstwa, w latach 1964–1990 – Naczelnik ZHP .