Ulica Kurniki – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Kleparzu.
Łączy ulicę Pawia z placem Jana Matejki oraz ulicą Warszawską. Jest jednojezdniowa.
Historia
Ulica została w obecnym kształcie wytyczona w czasach średniowiecza, jako jedna z dróg prowadzących z Kleparza w kierunku Mogiły. W XVIII wieku nazywano ją Drogą do Strzelnicy Wielkiej, a w pierwszej połowie XIX wieku ulicą Mogilską. Dochodziła wtedy do dzisiejszej ulicy Rakowickiej, przecinając tereny dzisiejszego dworca kolejowego Kraków Główny, powstałego w 1847 roku i obejmowała wtedy także część ulicy Topolowej[2][3].
Po wybudowaniu dworca kolejowego, ulica została skrócona do obecnego jej stanu. W drugiej połowie XIX wieku, Rada Miasta Krakowa nadała ulicy obecną nazwę, dla upamiętnienia dawnej nazwy terenowej Kurniki, używanej dawniej w okolicy Kleparza[4][5][3].
Zabudowa
Po północnej stronie ulicy:
Po południowej stronie ulicy:
Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[6].
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Stanisław Kawecki: Opis miasta Krakowa w obrębie okopów w r. 1836. Kraków: Adam Chmiel, 1927.
- Aleksander Nowolecki: Wykaz ulic, placów i domów miasta Krakowa i Podgórza. Kraków: 1880.
- Dziennik rozporządzeń dla Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa z l.1880-1939. Kraków: Biblioteka Jagiellońska, 1888. Brak numerów stron w książce
- Kurniki, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 88–89. ISBN 83-85579-48-6.
Linki zewnętrzne