Regionalny oddział Sokoła w Nowym Sączu powstał 25 maja1887 na terenie zaboru austriackiego. 23 grudnia1891 Rada Miejska przekazała organizacji „300 sążni” terenu należącego do miasta (przeciwko uchwale głosowało jedynie 2 niemieckich członków rady).
Dzięki darom wielu lokalnych instytucji i osób prywatnych możliwe było rozpoczęcie budowy siedziby już w roku 1892, a oddanie do użytku nastąpiło 8 listopada1892 roku, w 600 rocznicę uzyskania przez Nowy Sączpraw miejskich.
Organizacja propagowała sport, gimnastykę i zdrowy styl życia. Była centrum kulturowym i społecznym miasta. Urządzano koncerty, przedstawienia teatralne, zabawy taneczne. Wydarzeniom często towarzyszyła działalność charytatywna. Działała dobrze wyposażona biblioteka i czytelnia. W 1910 w budynku rozpoczęło działalność pierwsze w mieście kino. Organizacja wspierała działalność skautów. Towarzystwo służyło rozwojowi świadomości narodowej. Członkowie i ludzie związani z organizacją angażowali się w działania zbrojne służące odzyskaniu, a następnie utrzymaniu przez Polskę niepodległości. Wielu należało do nielegalnych organizacji wojskowych (np. POW). Wielu walczyło na frontach wojny polsko-ukraińskiej, wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej.
Wkroczenie Niemców w 1939 uniemożliwiło działalność „Sokoła”. Członkowie chcąc zachować życie musieli ukrywać się. Represji doświadczyli również w okresie późniejszym, ze strony wojsk sowieckich. Prześladował ich także PRL, który zdelegalizował organizację w 1947 roku.
Tomasz Strzyżewski: Nowy Sącz i Sądecczyzna w czasie I wojny światowej. Nowy Sącz: Polskie Towarzystwo Historyczne, Oddział w Nowym Sączu, 2015, s. 223-224. ISBN 978-83-61344-70-4.