Kultura Totonaków przeżywała swój największy rozkwit od II do X wieku, a jej głównym ośrodkiem było El Tajín. Totonacapan – czyli kraj Totonaków zorganizowany był teokratycznie. W panteonie bóstw najważniejsze miejsce zajmował Centeotl – bóg kukurydzy, reprezentujący potęgę życiodajnego słońca, następnie Tajín – bóg deszczu i piorunów, odpowiednik Tlaloca, i Quetzalcoatla. Cechą charakterystyczną ich sztuki była rzeźba.
W XII w. Totonakowie opuścili El Tajín i inne miasta i założyli nowy ośrodek ze stolicą w Cempoala. Powstały tu podwójne piramidy i kompleksy świątynne. Materiał budowlany stanowiły otoczaki rzeczne[1].
Obszar zamieszkany przez Totonaków został podporządkowany przez Azteków w połowie XV wieku. W okresie konkwisty Cempoala nadal była stolicą Totonaków[1]. Totonakowie byli pierwszymi sprzymierzeńcami Hiszpanów w ich walce przeciwko państwu azteckiemu[2].