Po zakończeniu II wojny światowej ponownie zaczął działać w SPD, został jej szefem w Saksonii. Pomimo osobistej niechęci do połączenia SPD z Komunistyczną Partią Niemiec w radzieckiej strefie okupowanych Niemiec, został w 1946 roku członkiem zarządu nowo powstałej Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec w Saksonii[1]. Jako ostry krytyk bolszewizacji życia publicznego we wschodnich Niemczech, został w 1948 roku aresztowany, a jego rodzina osadzona w areszcie domowym. Bez procesu przebywał w więzieniu do stycznia 1950 roku. Kilka miesięcy później został ponownie aresztowany i skazany w 1954 roku na sześć i pół roku więzienia za „podburzanie do wojny i wrogą agitację”. Zwolniony w 1956 roku w wyniku nacisków brytyjskiej Partii Pracy na władze NRD. Po uwolnieniu nie prowadził już działalności politycznej. Na polecenie władz podjął pracę w Instytucie Bibliograficznym w Lipsku. Na przełomie 1960 i 1961 ponownie zatrzymany przez Stasi za „socjaldemokratyczne poglądy”.
Karl, syn Stanislawa Trabalskiego, zaangażował się w latach 90. w rehabilitację ojca. Na jego wniosek w 1996 roku sąd w Rostocku uznał, że wyrok z 1954 roku skazujący ojca na sześć i pół roku więzienia został uchylony jako niekonstytucyjny[2]. Również Partia Demokratycznego Socjalizmu, kontynuatorka wschodnioniemieckiej SED zrehabilitowała na swoim kongresie w 1990 roku, wszystkie osoby skazane w latach 40. i 50. w procesach politycznych za poglądy „socjaldemokratyczne”, w tym także Trabalskiego[3].
Przypisy
↑Andreas Hilger, Ute Schmidt, Mike Schmeitzner (Hrsg.): Sowjetische Militärtribunale. Die Verurteilung deutscher Zivilisten 1945-1955. Band 2: Schriften des Hannah-Arendt-Institut für Totalitarismusforschung, Köln 2003, s. 327 , ISBN 3-412-06801-2 (dostępne także na: google.books.de).
↑Landgericht Rostock, Beschluß in der Rehabilitierungsache des Herrn Stanislaw Trabalki vom 30. September 1996 – II PRO 174/96 – 385 RHS 52/96 – Staatsanwaltschaft Rostock.
Dr. Michael Rudloff: Stanislaw Trabalski (1896–1985): eine Biographie zwischen den politischen Systemen; in: „Solche Schädlinge gibt es auch in Leipzig”, Frankfurt am Main [u. a.] 1997, s. 13-68, ISBN 3-631-47385-0.
Beatrix Wrede-Bouvier: Ausgeschaltet! Sozialdemokraten in der Sowjetischen Besatzungszone und in der DDR 1945-1953, Bonn 1996, ISBN 3-8012-4075-4.
Beatrix Wrede-Bouvier, Horst-Peter Schulz: ”...die SPD aber aufgehört hat zu existieren”, 1991; s. 203-226, ISBN 3-8012-0162-7.
Mike Schmeitzner, Dr. Michael Rudloff: Geschichte der Sozialdemokratie im Sächsischen Landtag; in: Beiträge zur Geschichte der Arbeiterbewegung, trafo verlag Dr. Wolfgang Weist, Berlin 40. Jahrgang 1998; ISSN 0942-3060.