Siergiej Nikołajewicz Andrijaka urodził się 14 lipca 1958 w Moskwie. Jego ojciec, Nikołaj Iwanowicz Andrijaka (1905—1977), Zasłużony Artysta RFSRR, wykładał w Moskiewskim Akademickim Liceum Artystycznym przy Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Wasilija Surikowa od momentu jego założenia w 1939 roku. W ostatnich latach życia zajmował również stanowisko dyrektora tejże uczelni. Matka artysty, Etolija Rudolfowna, pracowała jako nauczycielka języka niemieckiego oraz tłumaczka.
Siergiej Andrijaka zaczął malować w wieku 6 lat pod okiem ojca. Następnie rozpoczął naukę w Moskiewskim Akademickim Liceum Artystycznym przy Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Surikowa, gdzie funkcję dyrektora pełnił jego ojciec. W 1976 roku, po skończeniu szkoły, rozpoczął studia w Moskiewskim Instytucie Artystycznym im. Surikowa. Studiował na Wydziale Malarstwa (specjalność – malarstwo sztalugowe). W 1982 roku uzyskał dyplom, którego temat stanowił obraz Na kulikowym polu. Wieczna pamięć («На поле Куликовом. Вечная память»). W latach 1982–1985 pracował w Warsztatach Twórczych Akademia Sztuk Pięknych ZSRR. W 1983 został członkiem Związku Artystów ZSRR.
W 1999 roku Siergiej Andrijaka założył własną Szkołę Akwareli, działającą do dziś. Artysta pełni w niej stałą funkcję dyrektora artystycznego. Ponadto, w 2012 roku w Moskwie została otwarta nowa uczelnia wyższa – Akademia Sztuk Pięknych i Akwarel Siergieja Andriaki.
We wrześniu 2012 roku, na kanale „Kultura” został wyemitowany cykl autorskich programów artysty pt. Lekcje malarstwa z Siergiejem Andrjaką[3].
Twórczość
Siergiej Andrijaka rozpoczynał swoją działalność twórczą od pracy z farbami olejnymi, gwaszem i temperą. Ponadto tworzył mozaiki, witraże, akwaforty, oraz dekorował wyroby z porcelany i emalii. W późniejszym czasie skupił się na malarstwie akwarelowym. Opierając się na zasadach mistrzów klasycznej, wielowarstwowej akwareli, Siergiej Andrijaka wykorzystuje w swoich pracach technikę wielowarstwowego laserunku, wykonywanego na suchym, bądź wilgotnym arkuszu papieru. Artysta unika stosowania bieli, a także innych materiałów pomocniczych. Swoje prace tworzy z pamięci i rzadko kiedy przygotowuje wstępny szkic ołówkowy.
Główny temat jego prac stanowią pejzaże i martwa natura. Wiele swych dzieł artysta poświęcił także architekturze zarówno rosyjskich, jak i zagranicznych miast. W 1995 roku, na zamówienie moskiewskiego merostwa, Andrijaka stworzył sześciometrową panoramę dziewiętnastowiecznej Moskwy (ówczesny wygląd miasta został odtworzony na podstawie fotografii pochodzących z albumu Nikołaja Najdionowa, 1867).
Działalność pedagogiczna
Od 1977 roku, po śmierci ojca, Andriaka zaczął łączyć studia z działalnością pedagogiczną. W latach 1979—1985, jednocześnie studiując w Instytucie, a następnie pracując w Warsztatach Twórczych, artysta wykładał malarstwo w szkole artystycznej przy Instytucie im. Surikowa w Moskwie. Od 1985 do 1989 roku pracował tam jako starszy wykładowca. Od 1999 roku aż do dziś wykłada we własnej Akademii Sztuk Pięknych i Akwarel, w której podstawę kształcenia stanowi program opracowany przez samego artystę, polegający na równoczesnym wykonywaniu określonych zadań zarówno przez prowadzącego zajęcia jak i uczestniczących w nich studentów.
2009 – odznaczony srebrnymi medalami Międzynarodowego Związku Organizacji Charytatywnych «Мир добра» – „Za zasługi dla sztuki”, Bractwa Prawosławnego «Радонеж» – „Za wieloletnią pracę na rzecz Cerkwi i Rosji z wdzięcznością za braterskie wsparcie i współpracę”
Od 1985 roku aż do dziś odbyło się ponad 500 indywidualnych wystaw artysty. Najważniejsze z nich to: 1994 r. – sala wystawowa Moskiewski Maneż («Манеж»): 600 prac (Moskwa). 1995, 1996, 2002 r. – Centralny Dom Artysty (Moskwa). 1996 r. – sala wystawowa «Mały Maneż» (Moskwa). 1998 r. – Państwowa Galeria Tretiakowska (Moskwa). 1994, 2005, 2008, 2011 r. – sala wystawowa «Moskiewski Maneż» (Moskwa), 2008 r. – sala wystawowa «Maneż» (Sankt Petersburg), 2008 r. – jubileuszowa wystawa indywidualna w kompleksie muzealno-wystawienniczym «Царицыно».
Na linii moskiewskiego metraArbatsko-Pokrowskaja kursuje pociąg o nazwie „Akwarela”, na którego wagonach w latach 2007—2009 zostały umieszczone reprodukcje prac Andrijaki oraz jego uczniów[4].