Sanktuarium św. Józefa – zespół klasztorny karmelitów bosych oraz kościółśw. Józefa znajdujące się w Wadowicach przy ul. Karmelickiej 22. Popularnie nazywany „Wadowicką Górką” lub klasztorem „na Górce”.
2 września 1899 klasztor został usamodzielniony i ogłoszony wikariatem, a w 1903 przeoratem, czyli klasztorem w pełni uformowanym. Pierwszym przeorem wybrano o. Jana Chryzostoma Lamosia. Trzy lata później zastąpił go o. Rafał Kalinowski.
W okresie międzywojennym budynek klasztorno-seminaryjny był dwukrotnie rozbudowywany. W 1928 o trzynaście metrów przedłużono skrzydło zachodnie klasztoru, a w latach 1934–1936 dla potrzeb prywatnego gimnazjum zbudowano nowy, obszerny budynek, podnosząc równocześnie całe zachodnie skrzydło o jedną kondygnację.
Po klęsce kampanii wrześniowej w 1939 Wadowice zostały wcielone do III Rzeszy. Pod koniec października budynek gimnazjum zajął niemiecki urząd celny. W lipcu 1942 zawiadomiono klasztor o przejęciu na własność Rzeszy budynków klasztornych i przyklasztornego gospodarstwa. 23 stycznia 1945 celnicy opuścili klasztor i budynek gimnazjum. Ich miejsce zajęły cofające się oddziały Wehrmachtu. Trzy dni później i one zostały zmuszone do opuszczenia miasta. Wcześniej jednak podminowały zabudowania klasztorne. Na szczęście przy pomocy saperów radzieckich miny zostały unieszkodliwione.
Przy klasztorze w latach 1892–2004 istniało Niższe Seminarium, zwane też Mniejszym. Wychowało około 250 kapłanów dla Karmelu, m.in. sługę Bożego Anzelma Gądka (1884–1969), bł. Alfonsa Marię Mazurka i świątobliwego duszpasterza chorych o. Rudolfa Warzechę (1919–1999).
Relikwie
W sanktuarium znajdują się relikwie św. Rafała Kalinowskiego założyciela i pierwszego przełożonego klasztoru. Dostępna dla zwiedzających jest również cela, w której żył i umarł św. Rafał.
św. Rafał Kalinowski – powstaniec, sybirak, jeden z budowniczych klasztoru, przeor w latach 1892–1894, 1897–1898 i w 1906, kanonizowany 17 listopada 1991 przez Jana Pawła II