Royal College of Physicians of Edinburgh (Królewskie Kolegium Lekarskie w Edynburgu) – instytucja wprowadzająca standardy kształcenia lekarzy w Szkocji[1]. Kolegium zostało utworzone w 1681 roku na podstawie aktu królewskiego. Zrzesza 12 tysięcy członków z całego świata[2].
Historia
Kolegium zostało utworzone w 1681 roku głównie dzięki staraniom Dr Roberta Sibbalda[3]. Poprzednie próby stworzenia tej instytucji były bezskuteczne[4]. W gronie 21 członków założycieli Kolegium jedenastu było studentami lub absolwentami Uniwersytetu Lejdejskiego[3]. Kolegium otrzymało nowy, zaktualizowany akt prawny w październiku 1861 roku[4].
Zmiany prawne przeprowadzone w 1920 roku pozwoliły na przyjmowanie do Kolegium kobiet na równych prawach z mężczyznami[4]. W maju 2005 roku dokonano kolejnych zmian w statucie Kolegium[5].
Farmakopea Edynburska
Pierwszą, nieudaną próbę stworzenia Farmakopei podjęło Edynburskie Kolegium Lekarskie w 1683 roku, ale pierwsze wydanie Farmakopei ukazało się dopiero w 1699 roku. Współtwórcą Farmakopei Edynburskiej był Robert Sibbald, drugi z kolei prezes Kolegium[6]. Pierwsze wydanie Farmakopei nosiło tytuł Pharmacopoea Colegi Regii Medicorum Edimburgensium[6]. Do 1817 roku było dziewięć wydań po łacinie, następne były w języku angielskim. Od 1864 roku Farmakopea Edynburska, podobnie jak Londyńska i Dublińska występowały łącznie jako Farmakopea Brytyjska(inne języki)[6].
Siedziba Kolegium
Początkowo siedzibą Kolegium był budynek położony na Starym Mieście Edynburga[7]. Kamień węgielny pod nowy budynek i bibliotekę na Nowym Mieście położył William Cullen 27 listopada 1775 roku[8]. Budowa trwała aż do roku 1830 i okazała się bardzo kosztowna[4]. Jeszcze przed zasiedleniem budynek został więc sprzedany, a następnie zburzony w 1841 roku[3]. Kolegium nie posiadało własnego budynku w okresie 1843 a 1846 i zmuszone było wynajmować pomieszczenia zastępcze[4].
Kamień węgielny został położony 8 sierpnia 1844 roku[4] pod nowy budynek, którego projektantem był Thomas Hamilton[9]. W 1846 roku ukończono budynek przy Queen Street[10]. W 1868 roku Kolegium zakupiło przylegający do niego budynek, wybudowany w latach 1770–1771 i następnie wynajmowało różnym instytucjom aż do roku 1957. Kolejne dwa budynki zostały zakupione w XX wieku[11].
Biblioteka Sibbalda
W 1682 roku Robert Sibbald podarował Bibliotece zbiór około stu książek[12]. Przy końcu XVIII wieku Biblioteka była umiejscowiona w budynku szpitala Royal Infirmary(inne języki)[4]. Biblioteka nosi imię Roberta Sibbalda i zawiera wiele cennych pozycji[13]. Biblioteka posiada nowoczesne oprogramowanie informatyczne, w 2015 roku dokonano digitalizacji 5000 listów Williama Cullena z lat 1750–1790[14].
Laboratorium badawcze
W roku 1888 podjęto decyzję o stworzeniu własnego laboratorium badawczego. Laboratorium było początkowo umiejscowione przy ulicy Lauriston, w pobliżu Royal Infirmary[15]. Nowy, trzypiętrowy budynek został zakupiony w 1896 roku i mieścił oddział bakteriologiczny, chemiczny, histologiczny i eksperymentalny[15]. Po stworzeniu Narodowej Służby Zdrowia, laboratorium zostało zamknięte z powodu braku funduszów[3].
Publikacje
Królewskie Kolegium Lekarskie w Edynburgu wydaje recenzowane czasopismo Journal of the Royal College of Physicians, założone w 1971 roku[16].
Członkowie
Członkiem Królewskiego Kolegium Lekarskiego (MRCP) zostaje się po zdaniu egzaminu organizowanego przez Królewskie Kolegia Lekarskie w Londynie, Edynburgu i Glasgow[a][17].
↑Członkowie Kolegium mają, m.in. bezpłatny dostęp do portalu edukacyjnego, zniżki w korzystaniu z infrastuktury Kolegium i szkolenia specjalistycznego i możliwość korzystania z pomieszczeń położonych w centrum Edynburga[18].
Przypisy
↑Joint Royal College Postgraduate Training Board: About us. [dostęp 2018-08-01].
↑ abcdRonaldR.GirdwoodRonaldR., Three hundred years of the Royal College of Physicians of Edinburgh, „British Medical Journal (Clinical Research Edition)”, 283(6292), 1981, s. 651–654, DOI: 10.1136/bmj.283.6292.651, PMID: 790117.
↑ abcdefgMatthew HM.H.KaufmanMatthew HM.H., Early History of The Royal College of Physicians of Edinburgh, „Res Medica”, 268, 2005, s. 49–53, DOI: 10.2218/resmedica.v268i2.1029.
↑Royal College of Physicians of Edinburgh: RCPE Royal Charter. [dostęp 2018-08-02].