Rezerwat został ustanowiony w 1956 roku[4]. Początkowa powierzchnia 999,48 ha[4] została zwiększona do 1618,34 ha w roku 2004 oraz do 1763,05 ha w roku 2016[1].
Cel ochrony
Rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów naukowych naturalnego środowiska gnieżdżenia się ptactwa wodnego i błotnego[4].
W przeszłości na terenie obecnego rezerwatu obserwowano występowanie ślepowrona.
Oprócz tego znajdują się tutaj miejsca odpoczynku przelatujących ptaków, przede wszystkim gęsi (ok. 4 tys.).
Grunty wsi Zielony Ostrów były użytkowane rolniczo przez PGRPasternak do 1987 roku. Pozostawione bez ingerencji człowieka dawne tereny rolnicze zarosłyby lasem. W celu utrzymania powierzchni trawiastych w rejon dawnej wsi Zielony Ostrów w roku 1990 sprowadzone zostały pierwsze koniki polskie. W roku 1991 było tu 7 koników polskich. W roku 1994 było ich 17, żyjących w dwóch stadach. W roku 2000 było tu 35 koników, żyjących także w dwóch stadach. W roku tym tabun ogieraNamorzyńca liczący 21 sztuk koni zajmował terytorium 188 ha, a tabun ogiera Morusa liczący 14 sztuk koni zajmował teren 108 ha. Koniki polskie żyją tu w stanie dzikim. W czasie ciężkich zim dokarmiane są sianem. Sukcesja drzew i krzewów dzięki konikom polskim została spowolniona, ale nie zatrzymana całkowicie.
Zagrożenia
Stałym zagrożeniem jeziora jest jego eutrofizacja i chemizacja.
Zofia Licharewa, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn, 1962. (ślepowron)
J. Szynkowski, Mazury. Przewodnik; Kengraf, Kętrzyn, 2003
Jezioro Oświn i okolice, Monografia przyrodniczo-kulturowa, MarcinM.Gromadzki (red.), Rajmund JanR.J.Wiśniewski (red.), ElżbietaE.Bajkiewicz-Grabowska, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2005, ISBN 83-60247-19-6, OCLC749211172. Brak numerów stron w książce