René Char
René Char (1941)
|
Data i miejsce urodzenia
|
14 czerwca 1907 L’Isle-sur-la-Sorgue
|
Data i miejsce śmierci
|
19 lutego 1988 Paryż
|
Narodowość
|
francuska
|
|
|
|
René Char (ur. 14 czerwca 1907 w L’Isle-sur-la-Sorgue, zm. 19 lutego 1988 w Paryżu) – francuski poeta[1].
Urodził się w L’Isle-sur-la-Sorgue na Prowansji. Pod koniec lat 20. wyjechał do Paryża. Podczas II wojny światowej uczestniczył we francuskim ruchu oporu (Résistance). Był dowódcą oddziału partyzanckiego we francuskich Alpach[2].
Jego poezja jest przesiąknięta krajobrazami Prowansji. Wczesna twórczość Chara była związana z ruchem surrealistycznym, od którego jednak później odszedł[2].
Tomiki poetyckie
- 1929 – Arsenal
- 1930 – Ralentir Travaux
- 1930 – Artine
- 1934 – Le marteau sans maître
- 1937 – Placard pour un chemin des écoliers
- 1938 – Dehors la nuit est gouvernée
- 1943 – Seuls demeurent
- 1945 – le Poème pulvérisé
- 1945 – Premiéres alluvions
- 1946 – Feuillets d'Hypnos
- 1947 – Le poéme pulvérisé
- 1948 – Fureur et mystère
- 1950 – Les matinaux
- 1951 – A une sérénité crispée
- 1953 – Lettera amorosa
- 1955 – Recherche de la base et du sommet
- 1962 – La parole en archipel
- 1964 – Commune présence
- 1968 – Dans la pluie giboyeuse
- 1971 – Le nu perdu
- 1976 – Aromates chasseurs
- 1977 – Chants de la Balandrane
- 1979 – Fenêtres dormantes et porte sur le toit
- 1985 – Les voisinages de Van Gogh
- 1988 – Éloge d'une soupçonnée
Przypisy
Linki zewnętrzne