|
Data i miejsce urodzenia
|
16 lipca 1960 São Leopoldo
|
Wzrost
|
190 cm
|
Pozycja
|
przyjmujący
|
Kariera seniorska
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
1971–1980
|
Sogipa
|
1980–1983
|
Atlântica Boavista
|
1983–1985
|
ADC Sulbrasileiro
|
1985–1987
|
Bradesco/Atlantica
|
1987–1988
|
Clube Atlético Pirelli
|
1988–1992
|
Maxicono Parma
|
1992–1993
|
Messaggero Ravenna
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
1976–1989
|
Brazylia
|
|
Kariera trenerska
|
Lata
|
Drużyna
|
1993–1995
|
Palmeiras/Parmalat
|
1995–1997
|
Frigorífico Chapeco EC
|
1997–1999
|
Olimpikus/Rio de Janeiro
|
1999–2005
|
Unisul/Cimed
|
2005–2007
|
Cimed
|
2007–2008
|
Sisley Treviso
|
2017–2023
|
Brazylia
|
2019–2020
|
EMS Taubaté Funvic
|
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Strona internetowa
|
Renan Dal Zotto (ur. 16 lipca 1960 w São Leopoldo[1]) – brazylijski siatkarz i trener reprezentacji Brazylii mężczyzn w latach 2017–2023[2][3]. Członek siatkarskiej galerii sław[4].
Kariera sportowa
Karierę sportową rozpoczynał w 1971 roku w drużynie Sogipa w Porto Alegre[5]. Następnie reprezentował inne brazylijskie kluby: Atlântica Boavista, ADC Sulbrasileiro, Bradesco/Atlântica, Clube Atlético Pirelli. W latach 1988–1992 był zawodnikiem włoskiej drużyny Maxicono Parma, a ostatni swój sezon (1992/1993) rozegrał w barwach Messaggero Ravenna[6].
W latach 1976-1989 był powoływany do reprezentacji Brazylii. Jako zawodnik uczestniczył w trzech Letnich Igrzyskach Olimpijskich. W 1980 roku w Moskwie zajął piąte miejsce. W 1984 roku w Los Angeles wywalczył srebrny medal, a w 1988 roku w Seulu rywalizację zakończył na czwartej pozycji[7].
W 2015 roku został członkiem siatkarskiej galerii sław.
Kariera trenerska
W 1993 roku został pierwszym trenerem brazylijskiej drużyny Palmeiras/Parmalat, z którą wywalczył wicemistrzostwo Superligi[8]. W następnych latach trenował zespoły: Frigorífico Chapeco EC (1995-1997), Olimpikus/Rio de Janeiro (1997-1999), Unisul/Cimed (1999-2005), Cimed (2005-2007). W 2007 roku przeniósł się na jeden sezon do włoskiego Sisley Treviso[9]. W 2017 roku został powołany na stanowisko selekcjonera reprezentacji Brazylii mężczyzn. W trakcie sezonu 2018/2019 został równocześnie trenerem drużyny EMS Taubaté Funvic, którą prowadził do 2020 roku[10][11].
Działacz sportowy
W latach 2009-2017 był działaczem sportowym. W 2009 roku został dyrektorem ds. marketingu klubu Cimed. Następnie był kierownikiem marketingu i dyrektorem generalnym klubów piłkarskich Figueirense i Guarani (2010-2013)[8]. W 2014 roku został dyrektorem marketingu Brazylijskiej Konfederacji Siatkówki.
Jako zawodnik
Sukcesy
klubowe
Mistrzostwo Brazylii:
- 1981
- 1982, 1986
Klubowe mistrzostwa Ameryki Południowej:
- 1982, 1986
- 1983, 1984
Puchar Europy Zdobywców Pucharów:
Mistrzostwo Włoch:
- 1990, 1992
- 1989, 1991
Superpuchar Europy:
- 1989, 1990, 1992
Puchar Włoch:
- 1990, 1992
Klubowe Mistrzostwa Świata:
Puchar Europy Mistrzów Klubowych:
Puchar CEV:
reprezentacyjne
Mistrzostwa Ameryki Południowej:
Igrzyska Panamerykańskie:
- 1983
- 1979
Puchar Świata:
Mistrzostwa Świata:
Igrzyska Olimpijskie:
Igrzyska Ameryki Południowej:
- 1987
Nagrody indywidualne
Jako trener
Sukcesy
klubowe
Mistrzostwo Brazylii:
- 1994, 2004, 2006
- 2000, 2003, 2007
- 1995, 2001
Superpuchar Włoch:
- 2007
Superpuchar Brazylii:
- 2019
Klubowe mistrzostwa Ameryki Południowej:
- 2020
reprezentacyjne
Liga Światowa:
Mistrzostwa Ameryki Południowej:
Puchar Wielkich Mistrzów:
Mistrzostwa Świata:
Puchar Świata:
Przypisy
Linki zewnętrzne
Trenerzy zdobywców Ligi Narodów w piłce siatkowej