Na Wyspach Cooka do początku lat 90. XX wieku nie funkcjonowała żadna linia kolejowa (torowiska do obsługi nabrzeża Union Steam Ship Company of New Zealand istniały jedynie w Avarua, co potwierdza zdjęcie George’a Crummera z około 1914[1])[2].
Sytuacja ta uległa zmianie w 1991[3][4][5] lub 1992[6], kiedy jeden z mieszkańców wyspy Rarotonga, Tim Arnold (potomek feldmarszałka Gebharda Leberechta von Blüchera)[2], nabył parowóz w Polsce i sprowadził go na swój teren w Avarua[2]. Była to lokomotywa Px48-1741 z 1951 o układzie osi 0-4-0 na rozstaw szyn 750 mm (Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Chrzanowie, nr fabryczny 2126[6]). Właściciel posesji własnymi siłami wyremontował lokomotywę[7] oraz wybudował linię o długości około 170 metrów i przez kilka lat, na początku XXI wieku (od 2001[5]), oferował przejazdy lokomotywą (nie miał wagonów). Osoby zainteresowane budową uzdrowiska na wyspie zaproponowały wydłużenie trasy o około kilometr w parku uzdrowiskowym, ale realizacja projektu uzdrowiskowego nie doszła do skutku. W latach następnych właściciel parowozu dokupił kolejne sztuki taboru i wyposażenie, w tym lokomotywę spalinową (manewrową) niewielkiej mocy. Linię zamknięto po przeprowadzce właściciela w inne miejsce. Lokomotywy i sprzęt są przechowywane na wyspie w oczekiwaniu na ewentualne dalsze wykorzystanie[8] (planowane jest m.in. przeniesienie taboru na nową kolej wąskotorową w rejonie jeziora Wakatipu na Nowej Zelandii)[9].
↑AgataA.MleczkoAgataA., Podróżując, Null & Full sp. z o.o., 25 października 2017, ISBN 978-83-949052-0-0 [dostęp 2021-11-26](pol.). Brak numerów stron w książce