Promień atomowy – umowna odległość najdalej położonych elektronów występujących w danym atomie od jądra tego atomu, ustalana teoretycznie dla atomów uczestniczących w hipotetycznych wiązaniach chemicznych.
Promienie atomowe są w odróżnieniu od rzeczywistych promieni walencyjnych ustalane na drodze teoretycznych obliczeń kwantowo-mechanicznych, a nie rzeczywistych danych eksperymentalnych, stąd, mimo że ich definicja jest bardzo podobna, ich wartości mogą się nieco różnić. Współcześnie przyjmowane wartości promieni kowalencyjnych większości pierwiastków o l.a. ≤ 96 zostały wyznaczone z danych krystalograficznych w roku 2008[1][2].
Promień atomowy w grupach układu okresowego pierwiastków rośnie z góry na dół w wyniku obsadzania przez elektrony kolejnych powłok. W okresach promień atomowy maleje od lewej do prawej (od reguły tej są jednak wyjątki[2]) z powodu rosnącego ładunku jądra i związanego z tym silniejszego przyciągania elektronów, co skutkuje mniejszym promieniem.
Porównanie promieni walencyjnych i atomowych dla kilku wybranych atomów (Å):
Atom
|
Promień walencyjny
|
Promień atomowy
|
N
|
0,7
|
0,71
|
P
|
1,1
|
1,15
|
S
|
1,04
|
1,04
|
I
|
1,33
|
1,35
|
Zobacz też
Przypisy