Polatucha syberyjska[4], dawniej: polatucha[5] (Pteromys volans) – wiewiórka należąca do plemienia polatuch (Pteromyini)[4][2]. Dzięki rozpiętym między przednimi a tylnymi łapami fałdom skóry potrafi szybować na odległość niemal 50 metrów[6]. To jedyna europejska latająca wiewiórka.
Nazwa zwyczajowa
W polskiej literaturze zoologicznej dla oznaczenia gatunku używana była nazwa zwyczajowa „polatucha”[5]. Ostatecznie w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi przypisano oznaczenie polatucha syberyjska, rezerwując nazwę polatucha dla rodzaju Pteromys[4].
Zasięg występowania
Występuje w lasach mieszanych od Estonii[7] i południowej Finlandii na zachodzie po północną Japonię na wschodzie. Jeszcze w XIX w. występowała również w Polsce (Puszcza Białowieska)[8][9].
Charakterystyka
Długość ciała:
głowa i tułów do ok. 20 cm długości
ogon do ok. 12 cm
Ma gęstą sierść, puszysty ogon, ubarwienie sierści jasnoszare, spód ciała biały. Polatucha ma rozciągający się po bokach ciała między przednimi i tylnymi kończynami fałd skórny, który ułatwia wykonywanie dalekich skoków między odległymi drzewami. W latach 2003–2005 japońscy naukowcy dokonali pomiarów lotów wykonywanych przez osobniki z podgatunku Pteromys v. orii z populacji na wyspie Hokkaido. Maksymalna długość lotu ślizgowego mierzona w poziomie wyniosła 49,4 m, przy różnica wysokości między punktem skoku i lądowania 18,6 m. Większość lotów odbywało się jednak na dystans 10–20 m[6].
Rozmnażanie
Pora godowa zaczyna się w kwietniu, a kończy w listopadzie. Ciąża trwa 5-6 tygodni. W ciągu roku polatucha ma 1-2 mioty, a w każdym z miotów może być około 4 młodych. Rodzą się nagie i ślepe. Po miesiącu życia otwierają oczy, a po dwóch miesiącach życia stają się samodzielne[10].
Przypisy
↑Pteromys volans, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑ abcdeWilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Pteromys volans. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 maja 2012]
↑Pteromys volans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species(ang.).
↑ abZygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.