Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałówBatalionów Celnych[2]. W 1921 roku na terenie Słupi stacjonował sztab 1 kompanii 14 batalionu celnego. 1 kompania wystawiła placówkę w Pisarzowicach[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4].
W 1921 roku na terenie Słupi stacjonował sztab 1 kompanii 14 batalionu celnego. 1 kompania w Pisarzowicach wystawiła placówkę[3].
23 października 1921 roku od 14 batalionu celnego ochronę granicy państwowej przejęła Straż Celna[5]. Nowo powstały komisariat SC „Miechów” zorganizował swoje placówki. W listopadzie 1922 roku nastąpiła reorganizacja. Do komisariatu „Miechów” dołączono placówkę SC w Pisarzowicach będącą wcześniej w składzie komisariatu SC „Niwki Ksiażęce”[5]. W 1926 placówka Straży Celnej „Pisarzowice” pozostawała w podporządkowaniu komisariatu Straży Celnej „Miechów” z Inspektoratu SC „Ostrów”[6].
W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[7]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[8].
Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Słupia”. Placówka Straży Granicznej I linii „Pisarzowice” znalazła się w jego strukturze[9].
Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC37244743. (pol.).
Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.