granicę północną i wschodnią stanowi ogrodzenie Huty Warszawa.
Historia
Placówka, jeszcze jako samodzielna osada, powstała w 1921 roku na gruntach rozparcelowanego folwarku.
21 września 1939, w trakcie obrony Warszawy na jej terenie doszło do walk, w wyniku której została zniszczona duża część zabudowań. Po bitwie Niemcy dobijali rannych polskich żołnierzy, a także rozstrzelali sześcioro mieszkańców Placówki za to, że znaleziono przy nich scyzoryki lub brzytwy[3]. Zbrodnie na cywilach upamiętnia symboliczna mogiła, w formie nadrzewnej kapliczki, znajdująca się na rogu ulic Palisadowej i Kabaretowej[4].
W powstaniu warszawskim, podczas pierwszego ataku partyzantów na lotnisko bielańskie1 sierpnia1944, oddział kpt. „Janusza” został zatrzymany na przedpolach Placówki i zmuszony do odwrotu przez wojska niemieckie, które stawiły silny opór.
Do 1951 Placówka byłą wsią w gminie Młociny. W 1951 Placówkę wraz z m.in. Chomiczówką, Wawrzyszewem, Młocinami i Wólką Węglową włączono do Warszawy do dzielnicy Żoliborz. W latach 1952–1954 na obszarze 150 ha, m.in. Placówki, zbudowano Hutę Warszawa. W 1970 pomiędzy Wólką Węglową, Młocinami i Placówką rozpoczęto budowę największego w Europie cmentarza – Cmentarza Północnego o docelowej powierzchni 186 ha[a]. W 1973 oddano do użytku 49 ha nekropolii[5].
W 2008 roku 93,5 ha ziemi wokół Huty Warszawa kupiła firma deweloperska Pirelli Pekao Real Estate z planami budowy w ciągu kilkunastu lat ok. 8,4 tys. mieszkań. Jednak studium zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje w tym miejscu zabudowy mieszkaniowej. Dodatkowo zawarto umowę z właścicielami terenu rodziną Lucchini dającą możliwość dokupienia w przyszłości kolejnych 170 ha ziemi[6].
Charakterystyka
Rejon ten położony jest pomiędzy Hutą a Cmentarzem Komunalnym Północnym i prawie połowę jego obszaru zajmują zakłady przemysłowe, zlokalizowane głównie przy ul. Palisadowej. W związku z bliskością dużego cmentarza okolica obfituje w zakłady kamieniarskie, a także kwiaciarnie przy głównej bramie cmentarza.
Przy ul. Palisadowej znajduje się niewielkie osiedle socjalne.
Wzdłuż ulicy Nokturnu (dawna Chopina) stoją przedwojenne domy jednorodzinne. Wbrew planom miasta, nie istnieje za to ulica Stanisława Tarnowskiego, która została zlikwidowana w latach 70. pod budowę walcowni.
Przy ulicy Opłotek znajduje się przebudowany na dom komunalny przedwojenny dom aptekarza Gesslera.
Ważniejsze obiekty
Komunalny Cmentarz Północny (północna część)
Kościół parafialny św. Ignacego Loyoli na Placówce, ul. Wóycickiego 14a
Uwagi
↑Obecny teren cmentarza do 143 ha, mniejszy niż projektowano.
Przypisy
↑Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 maja 1951 r. w sprawie zmiany granic miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199).