Ulistnienie naprzemianległe. Liście bardzo twarde, podługowate, o szczecinowatym wierzchołku, osiągające wymiary 2–3×0,5–0,7 cm. Ogonki liściowe ciemnozielone doosiowo i jasnozielone odosiowo[5].
Kwiaty obupłciowe, pojedyncze, szypułkowe, sześciopręcikowe. Okwiat pojedynczy. Listki okwiatu czerwonawe lub różowe, położone w dwóch okółkach po trzy, zewnętrzne dużo krótsze od wewnętrznych[5], wewnętrzne dzwonkowate[4], o długości do 6 cm[7]. Nitki pręcików zrośnięte w dolnej połowie[4].
Rodzaj wyróżniony jest w rodzinie Philesiaceae, zaliczanej do rzędu liliowców w kladzie roślin jednoliściennych (monocots)[2].
Pozycja rodzaju w innych systemach
W systemie Cronquista z 1981 roku rodzaj zaliczany był do rodziny kolcoroślowatych (Smilacaceae) w rzędzie liliowców, podklasie liliowych w klasie jednoliściennych[8]. W systemie Takhtajana z 1997 roku rodzaj zaliczony został do rodziny Philesiaceae, zaklasyfikowanej do rzędu Smilacales w nadrzędzie Dioscoreanae, w podklasie liliowych wyróżnionej w klasie jednoliściennych[9]. W ostatniej wersji tego systemu, opublikowanej w roku 2009, autor zmienił jedynie klasyfikację rzędu Smilacales do nadrzędu liliopodobneLilianae w tej samej podklasie[10].
Zastosowanie
Philesia magellanica jest uprawiana jako ozdobna roślina ogrodowa. Wymaga gleb próchniczych, wilgotnych i przepuszczalnych oraz stanowiska półcienistego. Nie jest rośliną mrozoodporną (strefy mrozoodporności 9–11)[7].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02](ang.).
↑ abcdefgJ.G. Conran i H.T. Clifford: Philesiaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 409-411. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).
↑D. Gledhill: The names of plant. Cambridge ; New York: Cambridge University Press, 2008, s. 247, 300. ISBN 978-0-521-86645-3.
↑ abGeoffreyG.BurnieGeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, s. 661, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC271991134.
↑Arthur Cronquist: An integrated system of classification of flowering plants. New York: Columbia University Press, 1981, s. 1228. ISBN 0-231-03880-1. (ang.).