Paul Poirier (ur. 6 listopada1991 w Ottawie) – kanadyjskiłyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Piper Gilles. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (2010, 2018, 2022), wicemistrz (2024) i dwukrotny brązowy medalista mistrzostw świata (2021, 2023), mistrz (2024) dwukrotny wicemistrz (2014, 2020) czterech kontynentów, brązowy medalista finału Grand Prix (2010) oraz czterokrotny mistrz Kanady (2011, 2020, 2022, 2024).
Życie prywatne
Paul Poirier urodził się w Ottawie w prowincji Kanady Ontario. Jego rodzicami są Debra Mendes de Franca i Marc Poirier[1]. Ma brata Davida (ur. 1998), który trenował hokej na lodzie. W 2015 roku ukończył lingwistykę na University of Toronto z tytułem licencjata (ang. bachelor's dergree)[2], a następnie podjął studia magisterskie na tym samym kierunku[3][4].
Kariera
Kariera juniorska
Paul Poirier debiutował w zawodach juniorów młodszych w kategorii par tanecznych z Vanessą Crone[5]. Para rozpoczęła wspólną jazdę w maju 2001 roku. Wspólnie zostali zarówno mistrzami Kanady juniorów młodszych jak i juniorów. W sezonie 2007/08 zostali wicemistrzami świata juniorów oraz wygrali dwa zawody z cyklu Junior Grand Prix w Chorwacji i Rumunii[5]. W finale Junior Grand Prix zajęli czwarte miejsce[6]. W tym samym czasie debiutowali w seniorskich mistrzostwach Kanady, gdzie także zajęli miejsce tuż za podium.
Kariera seniorska
W latach 2008–2011 Poirier i Crone występowali w zawodach międzynarodowych w kategorii seniorów. Regularnie stawali na podium zawodów z cyklu Grand Prix i mistrzostwach Kanady[7]. W sezonie 2009/10 zadebiutowali na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. Na zawodach olimpijskich zajęli 15. miejsce w tańcu obowiązkowym, 17. miejsce w tańcu oryginalnym i 12. miejsce w tańcu dowolnym co pozwoliło im osiągnąć notę łączną 164.60 pkt i dało ostatecznie 14. miejsce. W sezonie 2010/11 wygrali Skate Canada International i zakwalifikowali się do finału Grand Prix w Pekinie, gdzie wygrali brązowy medal[6][8]. Pod nieobecność pretendentów do tytułu krajowego, pary Virtue / Moir, to Poirier i Crone zostali mistrzami Kanady[9]. Ich ostatnim wspólnym występem były mistrzostwa świata w Moskwie, gdzie zajęli 10. miejsce. Para ogłosiła rozstanie 2 czerwca 2011 roku, po 10 latach wspólnej kariery[3].
Po zakończeniu jazdy z Crone, Poirier skontaktował się z amerykańską łyżwiarką Piper Gilles, która szukała partnera od ponad roku. Po odbyciu wspólnych prób, szybko podjęli decyzję o podjęciu współpracy w lipcu 2011 r[10]. Oznaczało to dla nich utratę szansy na starty w zawodach międzynarodowych w sezonie 2011/12, gdyż Gilles jako Amerykanka nie miała odpowiednich kwalifikacji do reprezentowania Kanady. Zadebiutowali na mistrzostwach Kanady w 2012 r. zajmując bardzo dobre trzecie miejsce za duetami Virtue/Moir oraz Weaver/Poje. Ich celem był start na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w Soczi, dlatego Piper Gilles rozpoczęła ubieganie się o obywatelstwo kanadyjskie, które otrzymała 17 grudnia 2013 r.[11][12]. Styl jazdy Gilles i Poirier był od początku bardzo oryginalny. Wybierają oni wyjątkowe melodie i często niebanalne aranżacje swoich tańców np. rezygnując z najczęściej prezentowanych stylów tańca.
W sezonie 2012/13 Gilles i Poirier zadebiutowali w zawodach Grand Prix i wygrali U.S. Classic. W sezonie 2013/14 nie udało im się zakwalifikować na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014, gdyż zajęli dopiero czwarte miejsce na mistrzostwach Kanady[13]. Zdołali za to wejść do najlepszej dziesiątki par tanecznych na mistrzostwach świata oraz zdobyli srebro na mistrzostwach czterech kontynentów. W latach 2014–2017 regularnie stawali na podium zawodów z cyklu Grand Prix oraz zajmowali lokaty w pierwszej dziesiątce najlepszych par tanecznych na mistrzostwach świata i czterech kontynentów. W 2014 r. zajęli piąte miejsce w finale Grand Prix[14].
W sezonie olimpijskim 2017/18 zajęli drugie miejsce na mistrzostwach Kanady i uzyskali kwalifikację na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018 w Pjongczangu[15]. Na zawodach olimpijskich zaprezentowali oryginalny taniec krótki do rytmów mambo i bossa novy oraz taniec dowolny inspirowany filmem James Bond. Ostatecznie w swoim debiucie olimpijskim zajęli ósme miejsce[16].