|
Pełne imię i nazwisko
|
Patricio José Hernández
|
Data i miejsce urodzenia
|
16 sierpnia 1956 San Nicolás
|
Wzrost
|
177 cm
|
Pozycja
|
pomocnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1979–1982
|
Argentyna
|
10
|
(0)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Patricio Jose Hernández (ur. 16 sierpnia 1956 w San Nicolás de los Arroyos) – argentyński piłkarz, reprezentant kraju grający na pozycji pomocnika.
Kariera klubowa
Karierę piłkarską rozpoczął w 1974 w klubie Estudiantes La Plata. Grał w nim przez osiem lat, a największym sukcesem w barwach tej drużyny było zdobycie mistrzostwo Argentyny w sezonie 1982 Metropolitano. Łącznie zagrał dla Estudiantes w 195 spotkaniach, w których strzelił 56 bramek[1].
W 1982 wyjechał do Włoch, gdzie podpisał kontrakt z klubem Torino FC. Przez 2 lata w zespole Byków 57 razy pojawiał się na placu gry, 15 razy pokonując bramkarzy rywali[1]. Sezon 1984/85 spędził w Ascoli Calcio, po czym powrócił do ojczyzny, gdzie dołączył do Instituto. Dobra gra w tej drużynie zaprocentował w 1986, kiedy to zasilił szeregi River Plate. Wraz z zespołem tym samym roku wygrał Copa Libertadores oraz zdobył kolejne w karierze Mistrzostwo Argentyny.
W 1987 zacząć grać dla Argentinos Juniors, z którego przeniósł się Cruz Azul. Dla zespołu Azul wystąpił w 79 spotkaniach, w których strzelił 34 bramki. W 1990 powrócił do Argentinos Juniors. W 1991 na rok został piłkarzem CA Huracán. W 1992 po raz drugi stał się piłkarzem Instituto, w którym zakończył karierę piłkarską[1].
Kariera reprezentacyjna
Hernández karierę reprezentacyjną rozpoczął 12 września 1979 w meczu przeciwko RFN, przegranym 1:2. Trzy lata później został powołany przez trenera César Luis Menottiego na Mistrzostwa Świata. Podczas hiszpańskiego turnieju pełnił rolę zawodnika rezerwowego.
Ostatnie spotkanie w narodowych barwach rozegrał 12 maja 1982, a przeciwnikiem była Rumunia. Mecz zakończył się zwycięstwem Argentyny 1:0. Łącznie w latach 1979–1982 zagrał w 10 spotkaniach[2].
Kariera trenerska
Karierę trenerską rozpoczął w 1992 w Argentinos Juniors. Rok później przejął Gimnasia y Tiro, a od 1994 Lanús. W 1995 wyjechał do Meksyku, gdzie trennował Santos Laguna. W latach 1996–1997 pełnił funkcję pierwszego szkoleniowca zespołów Barcelona SC i Banfield.
W styczniu 1998 rozpoczął pracę w swoim macierzystym zespole Estudiantes La Plata. Doprowadził zespół do 12. miejsca w Clausurze 1998, podobnie jak w Aperturze 1998. Po sezonie Clausury 1999 odszedł z drużyny ze względu na słabe wyniki[3]. W następnym sezonie przeniósł się do Meksyku do Puebla, gdzie pozostał tylko jeden sezon.
W styczniu 2001 roku przyjął ofertę River Plate dotyczącą pełnienia funkcji zastępcy Américo Gallego[4]. Ostatniego dnia, w meczu z Lanúsem, prowadził zespół ze względu na odejście Gallego po dobrowolnym rozwiązaniu kontraktu, o którym zdecydowała porażka z Huracánem.
W 2002 roku dołączył do kostarykańskiego klubu Deportivo Saprissa. W kolejnych latach pracował między innymi w Nueva Chicago, ponownie w 2007 w Banfield[5], oraz w latach 2013–2016 w San Miguel. Ostatni raz jako trener pracował w 2019 w Sportivo Barracas.
Sukcesy
Zawodnik
Estudiantes de la Plata
- Mistrzostwo Argentyny (1): 1982 Metropolitano
River Plate
Przypisy
Linki zewnętrzne