Palestyna pod panowaniem krzyżowców przebywała w okresie od 1099 do 1291 roku.
Historia
Krzyżowcy
Rys ogólny
Powstanie i szybki rozwój tureckiego sułtanatu seldżuckiego spowodowało, że Turcy Seldżuccy przejęli kontrolę nad całym Bliskim Wschodem łącznie z Jerozolimą , do której w 1079 roku sułtan Sulejman zabronił wstępu chrześcijanom wszystkich wyznań.
Pobudziło to chrześcijańską Europę do zorganizowania I wyprawy krzyżowej , która była prowadzona w latach 1096 –1099 , głównie siłami rycerzy lotaryńskich (w Bizancjum i na Bliskim Wschodzie nazywanych „Frankami”) oraz normańskich i prowansalskich .
Zwycięzcy ustanowili chrześcijańskie Królestwo Jerozolimskie , które obejmowało dawną Fenicję , Syrię i Palestynę . Było to klasyczne państwo feudalne z systemem lennym . Było ono lennem stolicy apostolskiej .
Historia Palestyny
Zdobycie Jerozolimy przez krzyżowców w 1099 roku
Fatymidzi na początku 1098 roku pokonali szybkim szturmem turecką załogę Jerozolimy i przejęli kontrolę nad tym miastem, ogłaszając jego ponowne otwarcie dla chrześcijan .
W 1099 roku krzyżowcy zdobyli Jerozolimę (15 lipca 1099 ). Po zdobyciu Jerozolimy krzyżowcy dokonali rzezi obrońców i mieszkańców miasta. Zabito około 40 tysięcy mieszkańców, Muzułmanów i Żydów (Żydów spalono uwięzionych w budynku synagogi [1] ).
W niecały miesiąc po bitwie, 12 sierpnia 1099 , krzyżowcy pokonali idącą na pomoc Jerozolimie armię fatymidzką pod Askalonem , co ostatecznie przesądziło o zwycięstwie I krucjaty .
W Palestynie zostało utworzone Królestwo Jerozolimskie , którego pierwszym władcą został Gotfryd de Bouillon .
Państwa krzyżowców na Bliskim Wschodzie w 1135 roku
W 1181 roku książę Antiochii , Renald de Châtillon , samowolnie zerwał zawieszenie broni z muzułmańskim sułtanem Saladynem i rozpoczął działania wojenne na Morzu Czerwonym . Między innymi napadnięto na samo serce Islamu , na Mekkę . Wywołało to natychmiastową reakcję świata muzułmańskiego , który zjednoczył się pod wodzą sułtana Saladyna .
W 1186 roku sułtan Saladyn zażądał od króla Królestwa Jerozolimskiego Gwidona z Lusignan wypłacenia odszkodowania i zwrotu łupów zagrabionych przez Renalda de Châtillon . Wobec jego odmowy rozpoczęła się wojna. Krzyżowcy ponieśli klęskę w bitwie pod Hittin (1187 r.) i utracili Tyberiadę , Akkę i Jaffę . W 1187 roku sułtan wkroczył do Jerozolimy .
Siły angielskie i francuskie (III wyprawa krzyżowa ) w 1191 roku zdobyły twierdzę Akkę , a następnie pas nadmorski z Cezareą i Jaffą . Królem odbudowywanego Królestwa Jerozolimskiego ponownie został Gwidon z Lusignan . W toku dalszych działań krzyżowcy uzyskali korzystny pokój (1192 r.) z sułtanem Saladynem , dającym swobodny dostęp Chrześcijanom do miejsc świętych w Palestynie .
Wyprawa Fryderyka II odzyskała Jerozolimę w 1229 roku. W 1239 roku krzyżowcy zawarli sojusz z Syrią przeciwko Egiptowi, i wykorzystując spory pomiędzy muzułmanami przejęli kontrolę nad całą Galileą . W 1240 roku przejęli kontrolę nad Górą Tabor .
W 1244 roku nastąpiła ostateczna utrata Jerozolimy .
W 1291 upadła ostatnia twierdza krzyżowców w Palestynie , Akka . W ten sposób zakończyła się historia Królestwa Jerozolimskiego .
Kolejni władcy Królestwa Jerozolimskiego
Herb Królestwa Jerozolimskiego
Przypisy
↑ Gibb, H.A.R. The Damascus Chronicle of the Crusades: Extracted and Translated from the Chronicle of Ibn Al-Qalanisi . Dover Publications, 2003 (ISBN 0-486-42519-3 ).
Zobacz też
Starożytność
Średniowiecze
Nowożytność
Współczesność