Obszar Chronionego Krajobrazu Górnej Rawki – obszar chronionego krajobrazu ustanowiony Uchwałą nr XIV/93/86 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Skierniewicach wraz ze zmianą dokonaną Rozporządzeniem Nr 36 Wojewody Skierniewickiego z dnia 28.07.1997 Dz. Urz. Nr 18, poz.113[3].
Obszar położony jest w północno-wschodniej części województwa łódzkiego i obejmuje koryto rzeki Rawki (od jej rejonu źródliskowego) wraz z przyległymi terenami, ciągnąc się przez grunty 4 gmin:
Obszar leży w mezoregionach: Wzniesienia Łódzkie i Wysoczyzna Rawska. Posiada urozmaiconą rzeźbę terenu, a w budowie geologicznej przeważają utwory morenowe: żwiry i piaski[1]. Obok koryta rzecznego w skład wchodzą łąki, pola uprawne i tereny leśne, w tym jeden większy kompleks w gminie Głuchów[1]. Walory krajobrazowe uzupełnia tradycyjna architektura wiejska (drewno i kamień)[4].
Znajdują się tu dwa rezerwaty przyrody: Popień i Rawka[2].
Przypisy