Néstor García Veiga
|
Imię i nazwisko
|
Néstor Jesús García Veiga
|
Państwo
|
Argentyna
|
Data i miejsce urodzenia
|
23 marca 1945 Arrecifes
|
|
Néstor Jesús García Veiga (ur. 23 marca 1945 w Arrecifes) – były argentyński kierowca wyścigowy.
Życiorys
García Veiga urodził się 23 marca 1945 roku, a zaczął ścigać się w lokalnych seriach w 1967 roku, takich jak Turismo Nacional czy Turismo Carretera, gdzie ścigał się samochodami Carlosa Pairettego i Trueno Naranjy. W 1968 roku nie zdołał się zakwalifikować do zawodów Formuły 2 XVII Temporada Argentina. W 1969 roku zadebiutował w serii F1 Mecánica Argentina, w której pierwszy wyścig – w Rafaeli – wygrał w debiutanckim sezonie, zaś w roku 1973 został mistrzem serii. W 1970 roku w wyścigu 1000 km Buenos Aires, w którym dzielił samochód z Teddym Pilettem, załoga ta zajęła czwarte miejsce. W zawodach tych wystartował rok później w barwach zespołu NART, dzieląc pojazd z Rubénem Luisem Di Palmą oraz Samem Poseyem i finiszując na ósmej pozycji. Także w 1971 roku wystartował Ferrari w wyścigu 24h Daytona, który wraz z Luigi Chinettim juniorem ukończył na czwartej pozycji. Ponadto w 1971 roku bez powodzenia uczestniczył w wyścigu Brazylijskiej Formuły 2 Torneio Internacional, a także w nieoficjalnym Grand Prix Argentyny Formuły 1.
W 1973 wraz z Di Palmą wystartował Ferrari 365 w wyścigu 24h Le Mans, gdzie wraz z Di Palmą prowadził w klasie przez 19 godzin, ale mimo to nie ukończył wyścigu. W 1974 roku na krótko wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie dołączył do zespoły Francisco Mira i bez sukcesów startował w Formule 5000 oraz wyścigu 6h Watkins Glen. Na przełomie 1974 i 1975 roku testował samochód Berta 1, którym Oreste Berta bez powodzenia planował wejść do Formuły 1. Następnie García Veiga wrócił do Argentyny, gdzie ścigał się w serii Turismo Nacional. W roku 1982 dołączył do CAP, gdzie pozostawał aktywny aż do 1986, kiedy to zakończył karierę.
W trakcie swojej kariery był zgłoszony do 175 wyścigów, z których wygrał 28, a 57 razy zdobywał podium.
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
|
Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
Nie prekwalifikował się (NPK)
|
Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
Wykluczony (WYK/EX)
|
Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
Kontuzjowany (K/INJ)
|
Wyścig odwołany (OD/C)
|
Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
Nie przybył (NP/DNA)
|
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
Nie został zgłoszony (–)
|
Pogrubienie
|
Start z pole position
|
Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
†
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
*
|
Sezon w trakcie
|
1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Rok
|
Zespół
|
Samochód
|
Silnik
|
Wyniki w poszczególnych eliminacjach
|
Pkt.
|
Msc.
|
1975
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0
|
NS
|
Oreste Berta
|
Berta 1
|
Ford
|
WD
|
WD
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
-
|
Bibliografia