|
Data i miejsce urodzenia
|
31 marca 1968 Tokio
|
Wzrost
|
193 cm
|
Masa ciała
|
115 kg
|
Styl walki
|
judo
|
Zwycięstwa
|
7
|
Przez nokauty
|
2
|
Przez poddania
|
5
|
Porażki
|
2
|
Remisy
|
0
|
Nieodbyte
|
0
|
Dorobek medalowy
|
|
Strona internetowa
|
Naoya Ogawa (jap. 小川直也 Ogawa Naoya; ur. 31 marca 1968 w Tokio) – utytułowany japoński judoka, także wrestler i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Czterokrotny mistrz świata i wicemistrz olimpijski w judo.
Kariera
Judo
Trenować judo zaczął w szkole średniej. W 1987 roku w wieku 19 lat zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w Essen w kategorii open, zostając tym samym najmłodszym mistrzem świata w historii judo[1]. W sumie w latach 1987–1995 na pięciu kolejnych mistrzostwach świata zdobył 7 medali (w tym 4 złote) w kategoriach powyżej 95 kg i open. W 1988 roku został również mistrzem Azji (kat. open).
Dwukrotnie reprezentował Japonię na igrzyskach olimpijskich. W 1992 roku w Barcelonie zdobył srebrny medal w kategorii powyżej 95 kg, przegrywając jedynie z Gruzinem Dawitem Chachaleiszwilim. Cztery lata później w Atlancie zajął 5. miejsce.
Wrestling
Po zakończeniu startów w judo w 1997 roku, namówiony przez Antonio Inokiego, rozpoczął karierę wrestlera. Występował m.in. dla organizacji NJPW, UFO i HUSTLE, zdobywając sobie pozycję jednej z gwiazd japońskiego wrestlingu. Rozgłos przyniosła mu w szczególności rywalizacja z innym popularnym zapaśnikiem, Shinyą Hashimoto[2]. Od 2007 roku jest związany z organizacją IGF.
Mieszane sztuki walki
Swój pierwszy oficjalny pojedynek na zasadach MMA zanotował w 1997. W latach 1999–2005 stoczył 6 walk dla największej ówcześnie organizacji MMA na świecie, PRIDE FC. W swoich pierwszych występach pokonał przez poddanie Gary’ego Goodridga i Masaakiego Satake.
W 2004 roku wziął udział w turnieju PRIDE Heavyweight Grand Prix Final. Odpadł w półfinale, przegrawszy przez poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) z mistrzem PRIDE w wadze ciężkiej, Fiodorem Jemieljanienko.
Swoją ostatnią walkę w MMA stoczył na gali PRIDE Shockwave 2005 przeciwko innemu wybitnemu japońskiemu judoce, Hidehiko Yoshidzie; przegrał przez poddanie na skutek dźwigni na staw łokciowy.
Przypisy
Linki zewnętrzne
1948–1949 |
|
---|
1950–1959 |
|
---|
1960–1969 |
|
---|
1970–1979 |
|
---|
1980–1989 |
|
---|
1990–1999 |
|
---|
2000–2009 |
|
---|
2010–2019 |
|
---|
2020–2029 |
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne: